Στην Αφρική και Νότια Ασία εμφανίζονται πάνω από 100 θάνατοι σε 1.000 γεννήσεις, ενώ στη Σαχάρα πάνω από 170. Στη Λατινική Αμερική και Δυτική Ασία 50 - 100 θάνατοι σε 1.000 γεννήσεις. Στην Ανατολική Ασία 40 θάνατοι σε 1.000 γεννήσεις.
Περίπου 600.000 νεογνά υποκύπτουν στον νεογνικό τέτανο, 1 εκ. παιδιά πεθαίνουν από ιλαρά. Η διαρροϊκή αφυδάτωση στοιχίζει τη ζωή 3 εκ. παιδιών ετησίως από τα οποία το 80% έχουν ηλικία κάτω των 2 ετών.
Η θεραπεία, η οποία θα μπορούσε να αποτρέψει το 90% αυτών των παιδικών θανάτων βασίζεται απλά και μόνο στη χορήγηση στο παιδί ενός μείγματος άλατος, ζάχαρης και νερού και στην αύξηση της εισόδου υγρών στον οργανισμό. Οι αναπνευστικές λοιμώξεις αφαιρούν τη ζωή 3,6 εκ. παιδιών κάθε χρόνο. Το 80% του συνόλου των θανάτων από πνευμονία συμβαίνει σε 18 αναπτυσσόμενες χώρες, οι 10 στην Αφρική.
Για το AIDS υπολογίζεται ότι πάνω από 10.000.000 παιδιά έχουν μολυνθεί από τον ιό, ενώ πάνω από 9 εκ. παιδιά έχουν μείνει ορφανά λόγω AIDS. Σε σχετική έκθεση της υπηρεσίας UNAIDS αναφέρεται ότι 'Σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία για το AIDS, το 30% των εφήβων, που σήμερα είναι 15 χρόνων και ζούν σε οκτώ χώρες νοτίως της Σαχάρας, μέσα στα επόμενα χρόνια θα πέσουν θύματα της επιδημίας του AIDS. Στη Μοζαμβίκη, το 15% των κοριτσιών ηλικίας 15 έως 24 ετών είναι φορείς και το 75% αγνοεί πως να προστατευτεί από την ασθένεια. Η περιοχή της Αφρικής, νότια της Σαχάρας είναι η πλέον σοβαρά προσβεβλημένη.
Στην ίδια περιοχή η ελονοσία θερίζει, καθώς 1 - 2 εκ. πεθαίνουν ενώ 120 εκ. νοσούν από αυτήν. Το 50% του πληθυσμού ζει σε συνθήκες απολύτου φτώχειας, επιβιώνοντας με λιγότερο από 1 δολάριο ημερησίως. Ακόμη και σε χώρες με εύρωστη οικονομία, η φτώχεια χτυπάει όλο και περισσότερους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα στη Λατινική Αμερική, όπου το φτωχότερο 20% των ανθρώπων μοιράζεται λιγότερο από το 3% του εθνικού εισοδήματος.
Για τα κορίτσια γενικά η κατάσταση είναι ακόμα πιο επιβαρυμμένη. Τα θηλυκά έμβρυα ή βρέφη δολοφονούνται στην Ινδία, Κίνα, Ν.Α. Ασία. Ο μέσος αριθμός τοκετών ανά γυναίκα είναι στην Αφρική: 6,3, στην Ασία και Λατινική Αμερική: 3,5, στη Βόρεια Αμερική: 1,9 και στην Ευρώπη: 1,7, γεγονός που συνεπάγεται πολύ πρώιμες εγκυμοσύνες στις αναπτυσσόμενες χώρες. Περίπου 2.000.000 κοριτσάκια, δηλαδή 6.000 την ημέρα, υφίστανται γυναικεία περιτομή ετησίως, με κύριες επιπτώσεις μολύνσεις, AIDS, ψυχικά τραύματα.
Από τα 13.000.000 παιδιά, που πεθαίνουν ετησίως υπολογίζεται ότι τα 4.000.000 πεθαίνουν από την πείνα, καθώς στον αναπτυσσόμενο κόσμο, σχεδόν το 1/3 των παιδιών κάτω των 5 ετών, δηλαδή περίπου 165 εκατομμύρια υποσιτίζονται.
Από τα 13.000.000 παιδιά, που πεθαίνουν ετησίως υπολογίζεται ότι τα 4.000.000 πεθαίνουν από την πείνα, καθώς στον αναπτυσσόμενο κόσμο, σχεδόν το 1/3 των παιδιών κάτω των 5 ετών, δηλαδή περίπου 165 εκατομμύρια υποσιτίζονται.
Η έλλειψη απαραίτητων μικροστοιχείων - όπως βιταμίνη Α και ιώδιο - έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία περισσοτέρων από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπων. Η αβιταμίνωση Α προσβάλλει 40 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως και τυφλώνει 250.000 παιδιά ετησίως. Σημειωτέον ότι η βιταμίνη Α βρίσκεται στα φυλλώδη πράσινα λαχανικά και στα κίτρινα λαχανικά. Η ιωδιοπενία προσβάλλει 1,5 δισ. ανθρώπους παγκοσμίως. Αποτελεί την κυριότερη αιτία - προλαμβανόμενης - νοητικής καθυστέρησης των παιδιών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο 5.7 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν με κρετινισμό εξαιτίας της ιωδιοπενίας.
Το 50% όλων των περιπτώσεων σιδηροπενίας, που προσβάλλει 1 στους 3 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, εμφανίζεται μεταξύ των εγκύων γυναικών και των παιδιών προσχολικής ηλικίας. Το 60-80% των προβλημάτων υγείας των παιδιών οφείλεται στον υποστιτισμό και σε ασθένειες που μπορούν να προληφθούν. Στην Κένυα υπολογίζεται ότι ο υποσιτισμός των παιδιών κάτω των 5 ετών έχει αυξηθεί το τελευταίο διάστημα από 0,25% σε 13,15%, ενώ σε ορισμένες περιοχές της Σομαλίας το ποσοστό υποστιτισμού των παιδιών κάτω των 5 ετών υπερβαίνει το 24%.
Η δυνατότητα πρόσβασης σε ασφαλές νερό και η ύπαρξη ευκολιών υγιεινής και αποχέτευσης, η οποία υπολογίζεται ότι μειώνει τους θανάτους παιδιών κατά 55% είναι ένα απλό όνειρο για δισεκατομμύρια ανθρώπους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ευρήματα της 'Εκτίμησης 2000 για την Παγκόσμια Παροχή Νερού & Εγκαταστάσεων Υγιεινής', πάνω από 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο εξακολουθούν να μην έχουν ικανοποιητικές εγκαταστάσεις υγιεινής, ενώ 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν κάποια βελτιωμένη παροχή νερού. Υπάρχουν 4 δισεκατομμύρια κρούσματα διάρροιας στον κόσμο ετησίως, με 2,2 εκατομμύρια θανάτους (κυρίως μεταξύ παιδιών κάτω των 5 ετών). Στην Αφρική, το 30% των αποθεμάτων νερού επαρχιακών περιοχών δεν είναι διαθέσιμα σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Στην Ασία, Λατινική Αμερική και Καραϊβική τα ποσοστά είναι αντίστοιχα 17% και 4%. Το ποσοστό επεξεργασίας λυμάτων ανέρχεται στο 14% στην Λατινική Αμερική, ενώ στην Αφρική είναι αμελητέο.
Η δυνατότητα πρόσβασης σε ασφαλές νερό και η ύπαρξη ευκολιών υγιεινής και αποχέτευσης, η οποία υπολογίζεται ότι μειώνει τους θανάτους παιδιών κατά 55% είναι ένα απλό όνειρο για δισεκατομμύρια ανθρώπους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ευρήματα της 'Εκτίμησης 2000 για την Παγκόσμια Παροχή Νερού & Εγκαταστάσεων Υγιεινής', πάνω από 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο εξακολουθούν να μην έχουν ικανοποιητικές εγκαταστάσεις υγιεινής, ενώ 1,1 δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν κάποια βελτιωμένη παροχή νερού. Υπάρχουν 4 δισεκατομμύρια κρούσματα διάρροιας στον κόσμο ετησίως, με 2,2 εκατομμύρια θανάτους (κυρίως μεταξύ παιδιών κάτω των 5 ετών). Στην Αφρική, το 30% των αποθεμάτων νερού επαρχιακών περιοχών δεν είναι διαθέσιμα σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Στην Ασία, Λατινική Αμερική και Καραϊβική τα ποσοστά είναι αντίστοιχα 17% και 4%. Το ποσοστό επεξεργασίας λυμάτων ανέρχεται στο 14% στην Λατινική Αμερική, ενώ στην Αφρική είναι αμελητέο.
Στη Λατινική Αμερική και την Καραιβική, μόνο ένα 41% των αγροτικών περιοχών έχει αποχετευτικό σύστημα, ενώ μόνο το 46% έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Τα πράγματα στην Αφρική είναι ακόμα πιο δυσοίωνα. Μόλις το ένα τέταρτο των αγροτικών κοινοτήτων έχει δυνατότητα πρόσβασης σε ασφαλές νερό, ενώ υπό φυσιολογικών συνθηκών λιγότερο από το 20% του πληθυσμού της Αιθιοπίας έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό. Στην Κένυα, στα επισκοπικά τμήματα, ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 90% των δοχείων που προορίζονται για νερό είναι στεγνά και οι άνθρωποι πρέπει να βαδίσουν πάνω από 25 χιλιόμετρα για να βρουν νερό. Στην Τουρκάνα, οι γυναίκες πρέπει να σκάψουν περισσότερο από 6 μέτρα στα στεγνά ποτάμια, προκειμένου να αποκτήσουν λίγο πόσιμο νερό, ενώ οι αποστάσεις του νερού από τα βοσκοτόπια έχουν αυξηθεί κατά μέσο ώρα στα 60 χιλιόμετρα, γεγονός που επηρεάζει ουσιωδώς το στοιχειώδες σύστημα εξασφάλισης διατροφής, καθώς η θνησιμότητα των ζώων έχει ανέλθει από 20 σε 90%.