.png "English"){kind=small}
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο εγκέφαλος είναι απλώς μια μηχανή που κάποια στιγμή σταματά να δουλεύει, και η ύπαρξη ενός παράδεισου είναι ένα παρηγορητικό παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι, δηλώνει ο Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, τον οποίο έχει σίγουρα απασχολήσει το θέμα του θανάτου.Ο Χόκινγκ, σήμερα 69 ετών, πάσχει από πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, μια θανατηφόρο ασθένεια που αναμενόταν ότι τον σκότωνε πριν φτάσει τα 30.
Παρόλο που είναι σχεδόν εντελώς παράλυτος, κατάφερε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους φυσικούς χάρη στο έργο του στην κοσμολογία, την κβαντική βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες. 'Εγραψε επίσης πετυχημένα βιβλία που τον έκαναν διάσημο στο ευρύ κοινό, όπως Το Χρονικό του Χρόνου το 1988.
«Ζω με την προοπτική του πρόωρου θανάτου τα τελευταία 49 χρόνια. Δεν φοβάμαι τον θάνατο, αλλά δεν βιάζομαι και να πεθάνω. Έχω τόσο πολλά να κάνω» δηλώνει ο μεγάλος φυσικός σε συνέντευξή του στον Guardian.
«Θεωρώ τον εγκέφαλο έναν υπολογιστή που θα σταματήσει να λειτουργεί όταν καταρρεύσουν τα εξαρτήματά του. Δεν υπάρχει παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον για κατεστραμμένους υπολογιστές. Αυτό είναι ένα παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι».
Σε ερώτηση για το πως πρέπει να ζούμε, απάντησε: «Πρέπει να αναζητούμε την ύψιστη αξία των πράξεών μας».
Ο Χόκινγκ παραχώρησε τη συνέντευξη ενόψει του συνεδρόου Google Zeitgeist στο Λονδίνο, όπου θα είναι ομιλητής μαζί με τον Βρετανό υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν και τον βραβευμένο με Νομπέλ, οικονομολόγο Γιόζεφ Στίγκλιτς.
Απαντώντας στην ερώτηση «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;» θα επιχειρηματολογήσει ότι μικρές κβαντικές διακυμάνσεις στα πρώτα στάδια του σύμπαντος άνοιξαν τον δρόμο για την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής.
Ο Χόκινγκ, σήμερα διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ (παλαιότερα κατειχε τη Λουκασιανή Έδρα Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Κέμπριτζ, μια θέση που κατείχε στο παρελθόν και ο Νεύτωνας) έχει παράδοση στα σχόλιά του κατά της θρησκείας.
Το βιβλίο του Το Μεγάλο Σχέδιο, που δημοσιεύτηκε το 2010, προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των θρησκευτικών ηγετών λόγω της θέσης του ότι δεν χρειάζεται η παραδοχή μιας θεϊκής δύναμης για να εξηγήσει κανείς την δημιουργία του Σύμπαντος.
Το βιβλίο του ήταν ουσιαστικά μια απάντηση στη θεωρία του «ευφυούς σχεδιασμού», διαδεδομένη μεταξύ των αρνητών της Εξέλιξης του Δαρβίνου στις ΗΠΑ.
