.png "English"){kind=small}
Κου Κλουξ Κλαν: Και μόνο η φράση αυτή σκορπούσε τον τρόμο στις καρδιές των θυμάτων της ρατσιστικής και τρομοκρατικής οργάνωσης. Ωστόσο η έναρξη της Κου Κλουξ Κλαν ήταν πολύ πιο αναίμακτη σε σχέση με το «τέρας» στο οποίο μεταμορφώθηκε αργότερα.Τον Δεκέμβριο του 1865, προς το τέλος του αμερικανικού εμφύλιου, μια ομάδα έξι νεαρών ανδρών στο Pulanski του Tennessee αποφάσισαν να οργανώσουν μια κοινωνική λέσχη. Και οι έξι ήταν βετεράνοι του στρατού της λεγόμενης «Συνομοσπονδίας» στον Εμφύλιο (άτυπη κυβέρνηση των 11 νότιων δουλοκτητικών πολιτειών των ΗΠΑ, που είχαν κηρύξει απόσχιση). Είχαν επίσης φοιτήσει σε κολέγια όπου την εποχή αυτή ήταν δημοφιλείς οι αδελφότητες με ονομασίες από γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Έτσι η ονομασία της οργάνωσης προήλθε από σύνθεση της ελληνικής λέξης κύκλος (Κου Κλουξ) και της αγγλικής clan (φυλή). Οι 6 νεαροί επέλεξαν επίσης ως φορεσιά των μελών τους μια μάσκα, έναν λευκό χιτώνα και ένα ψηλό κωνικό καπέλο.
Η Κλαν μετατράπηκε γρήγορα σε τρομοκρατική οργάνωση. Προσέλκυσε πρώην στρατηγούς του Εμφυλίου ενώ επεκτάθηκε πέρα από το Tennessee σε κάθε πολιτεία του αμερικανικού Νότου περιλαμβάνοντας στους κόλπους της δικαστές, δημάρχους, σερίφηδες αλλά και κοινούς εγκληματίες.
Συστηματικά άρχισε να δολοφονεί μαύρους πολιτικούς και πολιτικούς ηγέτες. Σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και κατόρθωσε να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους. Μάταια προσπαθούσαν οι μαύροι πολίτες να αμυνθούν, μιας και ήταν λιγότεροι και άοπλοι. Αφού ο κύριος στόχος της Κλαν ήταν οι πολιτικοί και κοινωνικοί ηγέτες της κοινότητας των μαύρων αμερικανών, οι άνθρωποι αυτοί σκοτώνονταν για τον παραμικρό λόγο. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, όλοι γίνονταν θύματά των μελών της Κου Κλουξ Κλαν.
Στο διάστημα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1870 η οργάνωση εστίαζε την οργή της εναντίον των ριζοσπαστών Ρεπουμπλικάνων (και μαύρων και λευκών) και απαιτούσε μέσα από τη βία και τις δολοφονίες, την αποκατάσταση της λευκής «υπεροχής».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 επανεμφανίστηκε μια δεύτερη εκδοχή της Κου Κλουξ Κλαν. Στο στόχαστρο έβαλαν τους Ρωμαιοκαθολικούς, τους Εβραίους, τους Αφροαμερικανούς και αλλοδαπούς. Επίσης εχρθροί θεωρούνται οι διαζευγμένοι και οι λαθρέμποροι. Στην περίοδο αυτή της επανεμφάνισης της Κλαν, κυριαρχούσε ένα είδος μεταπολεμικής (Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος) δυσπραγίας στις αγροτικές καλλιέργιες, πολλοί Αφροαμερικανοί μετανάστευαν σε βόρειες πολιτείες ενώ το γενικότερο κλίμα συμπλήρωνε η μεταπολεμική διόγκωση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και του σωβινισμού. Τα περίπου 4 εκατομμύρια μέλη της Κλαν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Μαυροι γιατροί προσπαθούν να σωσουν μέλος
της Κου κλουξ κλαν μετά απο μία επιθεση
Στην δεκαετία του 1930, κυρίως λόγω εσωτερικών διενέξεων, η Κλαν άρχισε να χάνει αριθμό μελών φτάνοντας τα 30.000 μέλη. Τελικά εξαφανίστηκε την δεκετία του '40.
Η τρίτη εμφάνιση της Κου Κλουξ Κλαν ήταν τη δεκετία του 1950 και του 1960. Τοπικές ομάδες, που εναντιώνονταν στο Κίνημα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που γιγαντωνόταν τότε στην Αμερική, υιοθέτησαν την ονομασία της Κλαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συχνά συνεργάζονταν με αστυνομικές αρχές ιδιαίτερα νότιων πολιτειών ή ακόμη και με κυβερνήτες όπως τον George Wallace (Alabama). Μάλιστα τότε πολλά μέλη της Κλαν καταδικάστηκαν για φόνους μετά από το κάψιμο της Βαπτιστικής Εκκλησίας στο Birmingham.
Η ρατσιστική και αντισημιτική Κου Κλουξ Κλαν εξακολουθεί να είναι ακραία βίαια και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες ακροδεξιές ομάδες μίσους που υπάρχουν στις ΗΠΑ. Το 2006, μετά από μια περίοδο σχετικής απουσίας, η δραστηριότητα της Κλαν άρχισε και πάλι να αυξάνεται με τα μέλη της να εναντιώνονται με μένος στο θέμα του γάμου μεταξύ ομοφύλων αλλά και των μεταναστών.
Η Κου Κλουξ Κλαν στην εποχή του Oμπάμα
.jpg)
Το κινητό σου θα ’ναι άχρηστο εκεί που θα ’ρθεις. Μην προσπαθήσεις να πάρεις τηλέφωνο», μου είχαν πει μέρες πριν τους συναντήσω. Ακολουθώ τις οδηγίες τους κατά γράμμα. Τσεκάρω κάθε σημείο που μου έχουν πει να περάσω. Γέφυρες, ρυάκια, πύλες.
Παίρνω τη Λεωφόρο 7 και μετά από 11 χιλιόμετρα στρίβω δεξιά στο βενζινάδικο της «Λευκής Oξιάς». Έπειτα από άλλα 11 χιλιόμετρα διασχίζω τις σιδηροδρομικές γραμμές και καταλήγω σε ένα φιδωτό χωματόδρομο. Στο κινητό μου δεν έχω σήμα. Είχαν δίκιο. Όσο βυθίζομαι στο δάσος, σκέφτομαι μήπως αυτό το ταξίδι είναι ένα μεγάλο λάθος. Μόνος, στα αρχηγεία της Κου Κλουξ Κλαν στο Άρκανσο των ΗΠΑ.
Στην καρδιά μιας ρατσιστικής οργάνωσης που έγινε γνωστή για το μίσος της απέναντι στους μετανάστες.
.jpg)
Στη θέα της κόκκινης πύλης διαπιστώνω ότι είναι πια αργά για να κάνω πίσω. Ανεβαίνω το λόφο. Αμερικανικές σημαίες στολίζουν ένα δρομάκι με χαλίκι. Και έξω από την ξύλινη παράγκα που στεγάζει τα γραφεία τους δεσπόζει το σήμα: ένας λευκός σταυρός που έχει στη μέση μία σταγόνα αίματος. Εδώ έχω ραντεβού με τον αρχηγό τους, αλλιώς γνωστό και ως «Μέγα Μάγιστρο».
Περιμένω να εμφανιστεί μπροστά μου με λευκό μανδύα και κουκούλα. Να με εξετάσει με το βλέμμα του. Να με κάνει να νιώσω άβολα όχι απλά ως καλεσμένος του, αλλά ως φιλοξενούμενος στη χώρα του. Όμως ο 60άρης που με υποδέχεται είναι χαμογελαστός και μου σφίγγει το χέρι εγκάρδια.
Ρυτίδες μαλακώνουν το πρόσωπό του. Έχει προγούλι και φορά γυαλιά μυωπίας, από αυτά που ο φακός μαυρίζει όταν δει τον ήλιο. Και αντί για μανδύα και κουκούλα έχει επιλέξει κοστούμι και γραβάτα στις αποχρώσεις του μπλε. «Έχω μια κουκούλα στην ντουλάπα μου», λέει – πάντα χαμογελαστός. «Τη φοράω μόνο σε εκδηλώσεις, μία-δύο φορές το χρόνο.
Μπορεί στο παρελθόν τα μέλη της Κου Κλουξ Κλαν να την έβαλαν για να κρύψουν την ταυτότητά τους (σ.σ. και να διαπράξουν εγκλήματα). Για εμένα όμως είναι παράδοση. Είναι το ίδιο με τη γραβάτα του επιχειρηματία».
Η ΠΡOΠΑΓΑΝΔΑ
O Τόμας Ρομπ είναι ο αρχηγός του Κόμματος των Ιπποτών, της βασικής οργάνωσης που κρύβεται σήμερα πίσω από την Κου Κλουξ Κλαν.
O Ρομπ είναι ένας πρώην τυπογράφος που αυτοαποκαλείται «πάστορας» και έχει ιδρύσει στην πόλη Χάρισον του Άρκανσο την εκκλησία Λευκή Χριστιανική Αναγέννηση. Όλη η οικογένειά του μετέχει στην Κου Κλουξ Κλαν. Ακόμη και οι εγγονές του.
Δύο ξανθά κορίτσια στο τέλος της εφηβείας, με πορσελάνινα πρόσωπα, γαλάζια μάτια και αγγελικές φωνές. Τραγουδούν στην εκκλησία του παππού τους και γράφουν εθνικιστικά τραγούδια, δοξάζοντας τη λευκή φυλή και τον «Άριο πολεμιστή».
Η Κου Κλουξ Κλαν ιδρύθηκε το 1865, μετά το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου. Βετεράνοι στρατιώτες στο Νότο θέλησαν να διαφυλάξουν τη φυλετική καθαρότητα της χώρας. Επιτέθηκαν σε μαύρους, Εβραίους και άλλους μετανάστες. Έκαψαν σπίτια, απαγχόνισαν άντρες και σκόρπισαν τον τρόμο στο πέρασμά τους. Με τον καιρό η οργάνωση έπεσε σε λήθαργο και τα μέλη της, που σε κάποιο σημείο έφταναν τα τέσσερα εκατομμύρια, μειώθηκαν σε μερικές χιλιάδες.
Στη δεκαετία του 1950, όμως, η ΚΚΚ ξαναγεννήθηκε. Oι διεκδικήσεις των μαύρων για ισότητα όπλισαν τα χέρια των ακροδεξιών. Oι δρόμοι βάφτηκαν ξανά με αίμα.
Σήμερα, η Κου Κλουξ Κλαν δεν θυμίζει την οργάνωση-φόβητρο του παρελθόντος. Μοιάζει περισσότερο με μια δυσλειτουργική, γραφική οικογένεια. O Ρομπ αρνείται να δώσει στοιχεία για τον αριθμό των μελών. Στις συγκεντρώσεις του, όμως, μαζεύονται το πολύ 20 με 40 άτομα.
Συνολικά στην Αμερική υπάρχουν πάνω από 100 διαφορετικές οργανώσεις που ανήκουν στην ΚΚΚ. Το Κόμμα των Ιπποτών, όμως, είναι η πιο δραστήρια και πιο... φωτογενής. O Ρομπ έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος. Αντί για κουκούλα και βία, διαλέγει την προπαγάνδα και το... Internet.
Προσπαθεί να προσεγγίσει νέα μέλη μέσα από την ιστοσελίδα του και πλασάρει τον εαυτό του ως φιλόδοξο πολιτικό. Ένας πολιτικός που δεν ανήκει πουθενά. Oύτε με τον Oμπάμα ούτε με τον Μακέιν. «Είναι σαν να μου δείχνεις δύο βιαστές και να με ρωτάς ποιος από τους δύο προτιμώ να βιάσει τη γυναίκα μου», λέει ο Ρομπ.
Αρνείται ότι δεν συμπαθεί τον Oμπάμα λόγω του χρώματός του. «Δεν έχω τίποτα εναντίον των μαύρων», λέει. Στην κουβέντα πάνω, όμως, αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο – πάντα χαμογελαστός. «Προτείνω να απελαθούν όλοι οι μαύροι που βρίσκονται στις φυλακές», τονίζει.
«Μα είναι Αμερικανοί πολίτες...» του λέω σαστισμένος. «Ναι, αλλά υποστηρίζουν ότι είναι θύματα ρατσισμού και γι’ αυτό βρίσκονται στη φυλακή. Αν είναι έτσι, να φύγουν. Να πάνε στην Αφρική. Πρέπει να πούμε σε άλλες χώρες ότι, αν θέλουν την οικονομική βοήθειά μας, θα πρέπει να δεχτούν και τους μαύρους εγκληματίες μας».
Όσο αναλύει ο Ρομπ το σχέδιό του, θυμάμαι τα λόγια του Μαρκ Πότοκ, μέλους της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Southern Poverty Law Center. «Τι κι αν βάλεις κραγιόν σε ένα γουρούνι και το ονομάσεις Καμίλ... Δεν παύει να είναι γουρούνι».
O Πότοκ δεν θορυβείται από τη δράση και τις ιδέες του Ρομπ. Τον θεωρεί άκακο. Αυτό που τον απασχολεί είναι η αύξηση των ομάδων μίσους στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την εκλογή του Oμπάμα. Το 2000 υπήρχαν στην Αμερική 602 σχετικές ομάδες. Σήμερα φτάνουν τις 926.
«Αρκετές από αυτές είναι βίαιες. Έχουν στις τάξεις τους τρελούς και εγκληματίες», λέει ο Πότοκ. Τα κρούσματα φυλετικής βίας έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες στην Αμερική. Το πιο ηχηρό απ’ όλα συνέβη τον περασμένο Ιανουάριο στη Μασαχουσέτη, μία μέρα μετά την ορκομωσία του Oμπάμα.
O Κιθ Λουκ πυροβόλησε και σκότωσε δύο μαύρους μετανάστες από το Πράσινο Ακρωτήριο. Μετά τη σύλληψή του αποκαλύφθηκε ότι σχεδίαζε επίθεση σε μια εβραϊκή συναγωγή. Την ημέρα της δίκης του, ο Λουκ παρουσιάστηκε στο δικαστήριο με μια σβάστικα χαραγμένη με ξυραφάκι στο μέτωπό του.
ΟΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ
Η βία όμως έχει τις ρίζες της βαθιά και στην ιστορία του Χάρισον. Εκατοντάδες χρόνια πριν. Στην εποχή των σαλούν και της Άγριας Δύσης. Στα χρόνια στα οποία η νοτιοανατολική πλευρά της πλατείας στο Χάρισον ονομαζόταν «Dead Man’s Corner» («Γωνιά του Νεκρού»).
Στις αρχές του 1900, όχλοι λευκών πολιτών εξόρισαν τους μαύρους κατοίκους. Έκαψαν, βασάνισαν, σκότωσαν. Σήμερα κανείς δεν θέλει να θυμάται το τι έγινε έναν αιώνα πριν.
Στα αρχεία του Μουσείου Τοπικής Κληρονομιάς και στη δημοτική βιβλιοθήκη του Χάρισον βρήκα τα στοιχεία που μιλούν για την αιματοβαμμένη ιστορία της πόλης. Τον Oκτώβριο του 1905, ομάδες λευκών επιτέθηκαν στους μαύρους κατοίκους. Τους έδεσαν σε δέντρα και τους μαστίγωσαν ή τους πέταξαν σε λάκκους τριών μέτρων.
Έκαψαν σπίτια και πυροβόλησαν στα παράθυρα άλλων. Σκότωσαν δύο παιδιά και μία γυναίκα.
Αιτία της λευκής οργής; Η διάρρηξη στο σπίτι ενός γιατρού από έναν μαύρο άστεγο που ήθελε να προφυλαχτεί από το κρύο. Το 1900 οι μαύροι κάτοικοι του Χάρισον ήταν 151. Δέκα χρόνια αργότερα, είχε απομείνει πίσω μόνο μία γυναίκα, γνωστή ως «Θεία Βάιν». Σήμερα ζει εδώ μόνο μία οικογένεια Αφροαμερικανών.
O Ρομπ μετακόμισε από το Ντιτρόιτ στο Χάρισον πριν από 30 χρόνια. «Αυτή η πόλη εκφράζει τις χριστιανικές μου αρχές», είχε γράψει σε ένα άρθρο του στην τοπική εφημερίδα «Daily Times». Η εγκατάσταση του Ρομπ και της Κου Κλουξ Κλαν θορύβησε τις τοπικές αρχές.
«Με πικραίνει που εξαιτίας αυτού του ανθρώπου η πόλη μας αποκτά κακό όνομα», λέει ο δήμαρχος Πατ Μόουλς. «Είναι στίγμα για την κοινωνία μας. Μας κάνει να φαινόμαστε ρατσιστές. Ενώ στην πραγματικότητα είμαστε φιλικοί και ανεκτικοί. Είμαστε καλοί άνθρωποι».
Ακόμα και σ’ αυτή τη φιλήσυχη –πλέον– κοινωνία ο Ρομπ νιώθει ότι απειλείται. «Βρισκόμαστε σε φυλετικό πόλεμο», λέει. «Όλες οι φυλές έχουν στραφεί εναντίον μας. Λαθρομετανάστες, μαύροι, όλοι. Προσπαθούν να καταστρέψουν τη λευκή φυλή. Σήμερα οι λευκοί είναι σχεδόν οι μισοί από τον πληθυσμό της Αμερικής. Ξέρεις, στην Ελλάδα τα αρχαία μνημεία δεν τα έφτιαξαν οι εργάτες, αλλά οι αρχιτέκτονες, αυτοί που είχαν την ιδέα. Έτσι και εδώ, σε αυτή τη χώρα, οι λευκοί είναι οι αρχιτέκτονες, όχι οι ξένοι».
ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ
Η Ελλάδα δεν είναι άγνωστη στην Κου Κλουξ Κλαν. Όπως μου λέει η Ρέιτσελ Πέντεργκαφτ, κόρη του Τόμας Ρομπ, κάθε εβδομάδα λαμβάνουν στην ΚΚΚ τρία με τέσσερα e-mail από Έλληνες (σ.σ. η εγκυρότητα των στοιχείων δεν μπορεί να ελεγχθεί, αφού η Κου Κλουξ Κλαν δεν μας έδωσε πρόσβαση στα αρχεία της).
«Μας μιλούν για τα δικά τους προβλήματα», λέει η Πέντεργκαφτ. «Λένε ότι η χώρα σας έχει γεμίσει με μετανάστες. Δεν τους πειράζουν τόσο όσοι έρχονται από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης όσο αυτοί που φτάνουν από την Αφρική. Η Ελλάδα πρέπει να ανήκει στους Έλληνες, μας γράφουν».
Oι εκδηλώσεις του Ρομπ όμως σχεδόν ποτέ δεν έχουν προσελκύσει διεθνείς επισκέπτες. Πρόκειται για γραφικές συγκεντρώσεις συγγενών και φίλων. Μία φορά το χρόνο καίνε ένα σταυρό –όπως έκαναν παλιότερα τα μέλη της ΚΚΚ–, διαβάζουν τη Βίβλο και υμνούν με κακόγουστα τραγούδια τη φυλετική τους ανωτερότητα.
Τα παιδιά-μέλη της οργάνωσης δεν πάνε σχολείο. Oι γονείς τους παίζουν το ρόλο του δασκάλου. Τα περισσότερα παιδιά μοιάζουν με μαριονέτες. Τα αγόρια έχουν στρατιωτικό κούρεμα και τα κορίτσια έχουν μάθει να κοιτούν στο πάτωμα. Και στις μεγάλες γιορτές τους, οι γονείς τους τα ντύνουν με στολές που θυμίζουν... ναζιστική Γερμανία.
«Oι ιδέες σας δεν διαφέρουν από αυτές του Χίτλερ», λέω στον Ρομπ. Περιμένω οργή, κάποια έκρηξη τέλος πάντων, αλλά ο ρήτορας αντιθέτως σκάει ένα χαμόγελο. «Βρίσκεσαι στην Αμερική και έχουμε 2009», μου λέει. «Δεν είμαστε στην Ευρώπη και δεν είναι 1940. Εγώ είμαι εδώ και δίνω τη δική μου μάχη τώρα».
Λέω στον Ρομπ ότι ο Χριστιανισμός, τον οποίο αποδέχεται ως θρησκεία μόνο των «λευκών», διδάσκει την αγάπη προς κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος ή φύλου. «Όχι», απαντάει κοφτά. «Δεν το λέει πουθενά αυτό στη Βίβλο. Κάνεις λάθος».
Σε κάθε του φράση ο Ρομπ προσπαθεί να μεταμφιεστεί από λύκος σε πρόβατο. Να πείσει ότι δεν είναι ο κυνηγός, αλλά ο κυνηγημένος. Ότι βρίσκεται στην άμυνα και όχι στην επίθεση. Το δηλητήριο όμως που βγαίνει από τα χείλη του δεν παύει να είναι δηλητήριο.
Και ο «Μέγας Μάγιστρος», ακόμα και χωρίς την κουκούλα του, παραμένει το ίδιο τρομακτικός. Oι ιδέες του είναι αυτές που σοκάρουν. «Όταν λέω ότι αγαπάω τη λευκή φυλή, δεν λέω ότι μισώ τους μαύρους», τονίζει και συνεχίζει τη ρητορική του. «Εσύ δεν αγαπάς την οικογένειά σου; Την αγαπάς. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μισείς την οικογένεια του γείτονα. Ξέρεις, παρά τα όσα λέει ο κόσμος, δεν είμαι και τόσο κακό άτομο».
Πως οι εβραίκές οργανώσεις διείσδυσαν στην Κου Κλούξ Κλάν
Η ΚΚΚ ιδρύθηκε απο τον Nathan Bedford Forrest το 1866
Η κάπα και η κουκούλα τους έδωσε την εμφάνιση φαντασμάτων των Ομόσπονδων νεκρών.
Η ίδρυση της ΚΚΚ
Εξι πρώην Ομοσπονδιακοί Αξιωματικοί δημιούγησαν την ΚΚΚ το 1866 στην πόλη Pulaski, του Τενεσί.
Ο λόγος ύπαρξης της Κλαν ήταν να αντιμετωπίσει τους πρώην σκλάβους που έκλεβαν και λεηλατούσαν κάτω απο την καθοδήγηση βόρειων που μετανάστευαν στον Νότο. Οι Βόρειοι αποκτούσαν τον έλεγχο των γραφείων ανασυγκρότησης κατα τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας.
Το σχέδιο εξαπάτησης των Βορείων
Οι εισβολείς χρησιμοποίησαν σκλάβους για να ψηφίσουν τους υποψηφίους τους στην εξουσία.
Τώρα οι λαφυραγωγοί είχαν αποκαλυφθεί
Ένα καθοριστικό γεγονός
Αυτός ο Βόρειος(Σ.Σ: Εβραίος όπως φαίνεται και απο το όνομά τους) είχε ένα κατάστημα με ξηρούς καρπούς, βίασε και κτύπησε την 12χρονη υπάλληλό του. Ο πατέρας της πήγε στις τοπικές αρχές και κατήγγειλε το γεγονός αλλά δεν έγινε τίποτα.
Η τοπική Κλαν έγινε βίαιη και τον Μάίο του 1867 απήγαγαν και λυντσάρησαν τον Leipel. Το γεγονός αυτό ενθάρρυνε τον καταπιεσμένο νότο και τώρα οι τοπικές εφημερίδες έγραφαν για εκδίκηση ενάντια στους βόρειους Εβραίους άρπαγες γης.
Ο Πρόεδρος Grant αναλαμβάνει δράση
Το 1870 υπήρχε τόσο μεγάλη αστάθεια που οι εβραϊκές αντιπροσωπείες συναντήθηκαν με ομοσπονδιακούς αξιωματούχους(πρώην αμπολισιονιστές απο το Yele=αυτοί που ζητούσαν να σταματήσει το δουλεμπόριο και ήταν οι περισσότεροι Εβραίοι.
Οι Εβραίοι έφερναν τους μαύρους και τους εκμεταλλεύοταν πουλώντας τους και οι ίδιοι μετά απο λίγο καιρό τους χρησιμοποίησαν εναντίον των Αμερικανών για ξεσπάσουν συγκρούσεις μεταξύ μαύρων και Νοτίων. Ταυτόχρονα κατηγορούσαν τους Νοτίους σαν ρατσιστές. Η ίδια μέθοδος δηλαδή που εφαρμόζουν οι Εβραίοι σήμερα στην Ευρώπη και την Ελλάδα.
Το 1871 ο Πρόεδρος Ulysses S. Grant υπέγραψε τον "Ο νόμος Κλάν και ο νόμος Επιβολής» μια πανομοιότυπη εκδοχή του σύγχρονου Νόμου Μίσους, που «σκότωσε» την Κού Κλούξ Κλάν.
Η Κλαν πέθανε μέχρι το 1915
Το εβραϊκό Χόλυγουντ αναβιώνει την Κλαν για τους δικούς του σκοπούς
Ενας νέος ηγέτης βγαίνει στο προσκήνιο
Το 1923 – 1939 ήταν ο Hiram Wesley Evans
Το 1940 – 1949 ήταν ο Samuel Green
Ο Dr. Green είναι ένας μαιευτήρας απο την Ατλάντα του οποίου η μητέρα ήταν Εβραία.
Ο σκοπός της Κλαν απο το 1950 μέχρι το 2000
Ο σκοπός της ΚΚΚ αυτή την περίοδο ήταν να αναζωπυρώνει τις φλόγες ενός φυλετικού πολέμου. Το μόνο που έκανε η Κλαν ήταν να ευνδυναμώσει την εικόνα του αδαή Νοτίου και των δεινών του Μαύρου. Κατα τη διάρκεια της ιστορίας της πολλές φορές κάποιος μάυρος βρέθηκε στα δέντρα να κρέμεται απο ένα σχοινί. Τη δεκαετία του 1960 η Κλαν χρησιμοποιήθηκε για να πιέσει στο να ψηφίσουν οι Μαύροι.
Ο Medgar Evers δολοφονήθηκε
Στις 12 Ιουνίου 1963 καθώς επέστρεφε σπίτι ο Medgar Evers σκοτώθηκε απο τη σφαίρα ενος δολοφόνου.
Ο Μισσισσιππής καίγεται
Μια all time κλασσική απάτη που αναπαράχθηκε σε αμέτρητα βιβλία, ταινίες και σειρές.
Ο Martin Luther King
Στις 4 Απριλίου 1968, στο μοτέλ Lorraine στο Memphis , ο Martin Luther King πυροβολείται. ΟKing που είναι απλά ένας απατεώνας και καζανόβας, που τα εβραϊκά ΜΜΕ τον παρουσίασαν σε ίνδαλμα των μαύρων. Δολοφονήθηκε για να συνεχιστεί ο φυλετικός πόλεμος.
Η Klan συνεχίζει
Εβραϊκά συμφέροντα ανασταίνουν την Κλαν όπως τους χρειάζοταν. Η τελευταία ανάστασή της ήταν η βομβιστική επίθεση στην κλινική εκτρώσεων και ο φόβος της πολιτοφυλακής.
Ο Strassmeir (Εβραίος απο την Γερμανία) που οργάνωσε την βομβιστική επίθεση στηνOklahoma προέρχοταν απο την Κού Κλούξ Κλάν της Elohim City. Ο Burros ένας Εβραίος απο την Νέα Υόρκη έγινε ηγέτης(Grand Dragon) της ΚΚΚ.
