Η Πέγκι Μπλου έφυγε. Γύρισε σπίτι της. Δεν είμαι χαζός… ξέρω πολύ καλά πως δε θα την ξαναδώ.
Δε θα σου γράψω, γιατί είμαι πολύ στενοχωρημένος. Η Πέγκι κι εγώ περάσαμε μαζί μια ολόκληρη ζωή, και τώρα να ’μαι πάλι μόνος, φαλακρός, ξεκούτης, κουρασμένος στο κρεβάτι μου. Είναι άσχημα τα γηρατειά.
Σήμερα δεν σ’ αγαπώ πια.
Όσκαρ.