Οι απώλειες της δεκαετίας

Προσωπικότητες που άφησαν το έντονο ίχνος τους σε μια δεκαετία που δεν έχει και πολλά καλά για να θυμόμαστε

2001

Μιχάλης Δερτούζος: Γεννημένος στις 5 Νοεμβρίου του 1936, έφυγε από τη ζωή στις 27 Αυγούστου του 2001.Από τους πρωτοπόρους της επιστήμης των υπολογιστών, καθηγητής του ΜΙΤ. Προέβλεψε πολύ νωρίς την επέκταση της χρήσης των υπολογιστών και υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους του world wide web.

Στέλιος Καζαντζίδης: Ο σημαντικότερος Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου του 1931 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου του 2001. Ο πρώτος που εκτίμησε τη φωνή του ήταν το αφεντικό του, το οποίο του χάρισε την πρώτη του κιθάρα. Το ντεμπούτο του στη δισκογραφία έγινε το 1952 με το τραγούδι «Για μπάνιο πάω», γραμμένο για τον καύσωνα εκείνης της χρονιάς.

Ιάννης Ξενάκης: Πρωτοπόρος της μουσικής, γεννήθηκε στις 29 Μαΐου του 1922 και έφυγε από τη ζωή στις 4 Φεβρουαριου του 2001. Οι συνθέσεις του βασίζονταν σε ένα κράμα μουσικής, αρχιτεκτονικής, μαθηματικών και φυσικής.

2002

Μαλβίνα Κάραλη: Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 3 Φεβρουαρίου του 1954. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία-Ελένη Σακκά. Συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και παρουσιάστρια της τηλεόρασης, πολύπλευρό ταλέντο, η Μαλβίνα Κάραλη έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Οι τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες σατίριζε καυστικά την ελληνική πολιτική επικαιρότητα άφησαν εποχή. Έφυγε από τη ζωή στις 7 Ιουνίου του 2002.

Πιερ Μπουρντιέ: Γάλλος φιλόσοφος-κοινωνικός επιστήμονας, ιδρυτής του Centre de Sociologie Europeenne, είναι ο πλέον μεταφρασμένος επιστήμονας του τέλους του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε το 1930.

2003

Ελία Καζάν: Γεννημένος στην Καισάρεια το 1909, ο ελληνικής καταγωγής Ηλίας Καζαντζόγλου είναι ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες. Με ταινίες-ορόσημα όπως το Λιμάνι της αγωνίας και το Λεωφορείο ο Πόθος, ήταν ο σκηνοθέτης που ανέδειξε τον Μάρλον Μπράντο. Τιμήθηκε με δύο  Όσκαρ σκηνοθεσίας, το όνομά του όμως αμαυρώθηκε από την εμπλοκή του στην υπόθεση του μακαρθισμού. Έφυγε στις 28 Σεπτεμβρίου του 2003 στη Νέα Υόρκη.

Γκρέγκορι Πεκ: Γεννημένος στις 5 Απριλίου του 1916 στην Καλιφόρνια, ο Γκρέγκορι Πεκ σπουδάζει ιατρική αλλά τον κερδίζει το θέατρο. Θα κερδίσει ένα Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία Σκιές στη σιωπή. Ο Άττικους Φιντς, ο ήρωας που υποδύεται σε αυτή την ταινία, θα γίνει το σύμβολο της τιμής και της ακεραιότητας. Φεύγει από τη ζωή στις 12 Ιουνίου του 2003 από καρδιακό επεισόδιο

Ηλίας Πετρόπουλος: Σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι κυνηγημένος από τη χούντα το 1973. Έναν χρόνο πριν είχε πετύχει να αναγράφεται η λέξη «άθεος» στην αστυνομική του ταυτότητα. Αιρετικό και ανήσυχο πνεύμα, είναι ο πρώτος λαογράφος στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με το περιθώριο που περιφρονούσε η επίσημη ιστορία. Το τελευταίο του βιβλίο, εμπνευσμένο από τη μόδα του στρινγκ, είχε τίτλο Ο Κουραδοκόφτης. Σύμφωνα με τη διαθήκη του, το πτώμα του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του ρίχτηκαν στον υπόνομο.

Λένι Ρίφενσταλ: Γερμανίδα σκηνοθέτις με μεγάλο ταλέντο, που σκιάστηκε από την αφοσίωσή της στον Χίτλερ, έγινε διάσημη από τις ταινίες προπαγάνδας που δημιούργησε για λογαριασμό της ναζιστικής Γερμανίας με πιο γνωστό το Ο θρίαμβος της θέλησης, τίτλος που ανήκει στον Χίτλερ. Ο διάσημος Αμερικανός δημοσιογράφος Ουόλτερ Ουίντσελ έγραψε ότι η Ρίφενσταλ είναι «όμορφη όσο μια σβάστικα».

Αντώνης Σαμαράκης: Γεννημένος στην Πύλο στις 16 Αυγούστου του 1919, ο Αντώνης Σαμαράκης θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της μεταπολεμικής γενιάς, ενώ τον χαρακτήριζε και η αγάπη του για τους νέους. Σε εκείνον ανήκει η ιδέα της δημιουργίας του θεσμού της Βουλής των Εφήβων. Έφυγε τον Αύγουστο του 2003 και το σώμα του, κατόπιν δικής του επιθυμίας, δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητών της Iατρικής Σχολής.

Κάθριν Χέπμπορν: Ο θρύλος του αμερικανικού κινηματογράφου κατέχει ακόμη το ρεκόρ για τα περισσότερα Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου, με 4 αγαλματίδια. Ασυμβίβαστη και αντισυμβατική, η Χέπμπορν βρίσκεται στην 1η θέση του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου στη λίστα με τις καλύτερες ηθοποιούς όλων των εποχών. Όταν πέθανε στις 19 Ιουνίου του 2003, τα φώτα του Μπρόντγουεϊ χαμήλωσαν προς τιμήν της.

2004

Γιάσερ Αραφάτ: Ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Παλαιστινίων γεννήθηκε το 1929. Υπήρξε πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Πέθανε στο Παρίσι, με τα αίτια του θανάτου του να καλύπτονται ακόμη από μυστήριο.

Γιώργος Ζογγολόπουλος: Γεννημένος το 1903, ένας από τους πιο διάσημους Έλληνες γλύπτες, έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών. Οι Ομπρέλες του εκπροσώπησαν τη χώρα μας στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1993 και τώρα κοσμούν το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης στις Βρυξέλλες.

Ξενοφών Ζολώτας: Οικονομολόγος και ακαδημαϊκός με κορυφαίες θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς, ήταν εκείνος που βοήθησε αποτελεσματικά στην οικονομική ανασυγκρότηση της Ελλάδας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ιστορικοί θεωρούνται οι λόγοι του στα αγγλικά και γαλλικά, όπου όμως οι περισσότερες λέξεις που χρησιμοποίησε ήταν ελληνικής προέλευσης. Πέθανε σε ηλικία 100 ετών.

Μάρλον Μπράντο: Από τους σημαντικότερους ηθοποιούς του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1924 και έδειξε το τεράστιο ταλέντο του στις ταινίες του Ελία Καζάν, ενώ τιμήθηκε με  Όσκαρ για τον ρόλο τού Ντον Κορλεόνε στον Νονό. Ο Μπράντο αρνήθηκε να παραλάβει ο ίδιος το βραβείο, διαμαρτυρόμενος έτσι για την κακομεταχείριση των αυτόχθονων Ινδιάνων στις ΗΠΑ. Απομονωμένος, φτωχός και υπέρβαρος, ο Μπράντο θα αφήσει την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Λος Άντζελες την 1η Ιουλίου του 2004.

Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν: Ένας από τους πατέρες της φωτοδημοσιογραφίας, ο Μπρεσόν θεωρείται από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα. Υπήρξε συνιδρυτής του πρακτορείου Μάγκνουμ. Έφυγε από τη ζωή στις 3 Αυγούστου του 2004 σε ηλικία 96 ετών.

Χέλμουτ Νιούτον: Αντισυμβατικός φωτογράφος του καλλιτεχνικού χώρου, ο Νιούτον είχε τον τρόπο να προκαλεί με τις φωτογραφίες που εξύψωναν τον πόθο, προβάλλοντας τα στοιχεία της βίας και του σαδομαζοχισμού. «Στο λεξιλόγιό μου η λέξη "τέχνη" είναι μια πρόστυχη, βρόμικη λέξη» είχε πει ο ίδιος. Γερμανός εβραϊκής καταγωγής, θα φύγει από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών.

Ζακ Ντεριντά: Γεννημένος στην Αλγερία, από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Γάλλους φιλοσόφους, ο Ντεριντά θεωρείται ο θεμελιωτής της αποδόμησης. Το πιο γνωστό του έργο είναι το Περί Γραμματολογίας. Πέθανε στις 8 Οκτωβρίου του 2004 σε ηλικία 74 ετών.

Ρόναλντ Ρέιγκαν: Μάλλον αποτυχημένος ως ηθοποιός, ο Ρέιγκαν θεωρείται επιτυχημένος ως Αμερικανός Πρόεδρος, αφού επί των ημερών του κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του προσβλήθηκε από Αλτσχάιμερ, για να φύγει τελικά από τη ζωή στις 5 Ιουνίου του 2004 σε ηλικία 93 ετών.

Διδώ Σωτηρίου: Γεννημένη στο Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας το 1909, ήρθε πρόσφυγας στην Αθήνα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορα έντυπα. Γνωστότερο έργο της τα Ματωμένα Χώματα, που θα μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Θα φύγει από τη ζωή στις 23 Σεπτεμβρίου του 2004.

2005

Αλέκος Αλεξανδράκης: Ο μεγαλύτερος ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου με την πολυτάραχη ζωή, άφησε τη σφραγίδα του στο ελληνικό σινεμά με τη σκηνοθεσία του στην ταινία Συνοικία το Όνειρο. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης πέθανε στην Αθήνα το 2005 σε ηλικία 77 ετών.

Μανόλης Αναγνωστάκης: Θεσσαλονικιός με κρητική καταγωγή, ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης σπούδασε ιατρική και για ένα διάστημα άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου. Με έντονη αντιστασιακή δράση, θα φυλακιστεί και θα βασανιστεί. Το 1986 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Πέθανε το 2005 στην Αθήνα.

Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β': Ο Πολωνός Κάρλος Βοϊτίλα ήταν ο Πάπας με τη μεγαλύτερη θητεία στην ιστορία του παπισμού, ενώ επί των ημερών του αγιοποιήθηκαν περισσότεροι άνθρωποι από όσους είχε αγιοποιήσει κάθε προηγούμενος Πάπας. Συνολικά 1.340. Πολέμιος του κομμουνισμού αλλά επικριτικός απέναντι στον άκρατο καπιταλισμό, θα επιβιώσει μιας δολοφονικής απόπειρας για να φύγει τελικά από τη ζωή στις 2 Απριλίου του 2005 σε ηλικία 85 ετών.

Άρθουρ Μίλερ: Γεννημένος στη Νέα Υόρκη το 1917, από τους κορυφαίους Αμερικανούς συγγραφείς, με τα έργα του ασκούσε κριτική στο αμερικάνικο όνειρο. Θα καθιερωθεί με το έργο Ο θάνατος του εμποράκου. Ο ίδιος είχε πέσει θύμα του μακαρθισμού και καταδικάστηκε επειδή αρνήθηκε να καταδώσει συναδέλφους του. «Ήταν βράχος και έμοιαζε με βράχο, εννοώ ότι και η φυσική παρουσία του ήταν επιβλητική», είχε δηλώσει για τον Μίλερ ο Χάρολντ Πίντερ. Ο Μίλερ πέθανε στις 10 Φεβρουαρίου του 2005.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης: Από τους σημαντικότερους Έλληνες ερμηνευτές, γεννήθηκε στο Περιστέρι το 1922 και εργάστηκε ως υδραυλικός. Θα ξεκινήσει από τα λαϊκά πάλκα όπου θα τον ανακαλύψει ο Μίκης Θεοδωράκης. Ο Δημήτρης Ψαθάς θα του δώσει τον τίτλο του «Σερ» μέσα από ένα χρονογράφημά του στα «Νέα». Απεβίωσε στις 7 Απριλίου του 2005 σε ηλικία 83 ετών.

Ρόζα Παρκς: Έγινε σύμβολο κατά του ρατσισμού όταν την 1η Δεκεμβρίου του 1955 αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην πολιτική του φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ. Η κίνηση αυτή της μαύρης μοδίστρας θα γεννήσει ένα κίνημα ανυπακοής από τους Αφροαμερικανούς που επί 381 ημέρες κάνουν μποϊκοτάζ στα λεωφορεία, ενώ δίνει αφορμή για την ανάδειξη του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σε ηγέτη των μαύρων. Η γεννημένη στην Αλαμπάμα Παρκς θα φύγει από τη ζωή στις 24 Οκτωβρίου του 2005.

2006

Αλέξης Δαμιανός: Με τρεις ταινίες-σταθμούς για το ελληνικό σινεμά, ο Αλέξης Δαμιανός θεωρείται από τους σημαντικότερους δημιουργούς της 7ης Τέχνης στη χώρα μας. Γεννημένος στην Αθήνα το 1921, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Φιλοσοφική της Αθήνας. Η Ευδοκία θεωρείται από πολλούς η κορυφαία ελληνική ταινία όλων των εποχών. Έφυγε από τη ζωή το Μάιο του 2006.

2007

Μικελάντζελο Αντονιόνι: Σπούδασε οικονομικά, αλλά τον κέρδισε η τέχνη του κινηματογράφου. Δημιούργησε ταινίες με ιδιαίτερη αισθητική όπως το Blowup, το Επάγγελμα Ρεπόρτερ, η Έκλειψη. Από τους σπουδαιότερους Ιταλούς σκηνοθέτες.

Νίκος Κούρκουλος: Ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, έγινε από σύμπτωση ηθοποιός. Υπηρέτησε το Εθνικό Θέατρο, έγινε γνωστός μέσα από τον κινηματογράφο, έφτασε μέχρι το Μπρόντγουεϊ και την υποψηφιότητα για βραβείο Tony μέσα από το Ίλια Ντάρλινγκ .Θα επιστρέψει στο Εθνικό Θέατρο ως διευθυντής του. Θα φύγει από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2007 και θα κηδευτεί στου Ζωγράφου, τη γειτονιά όπου μεγάλωσε.

Νόρμαν Μέιλερ: Συνιδρυτής του ρεύματος της νέας δημοσιογραφίας, μιας διασταύρωσης δοκιμίου και μη λογοτεχνικού μυθιστορήματος, ο Μέιλερ θεωρείται ένας από τους πιο μεγάλους Αμερικανούς συγγραφείς. Μαζί με τον Νταν Γουλφ και τον Εντ Φάνκερ ξεκίνησε τη διανομή της καλλιτεχνικής εφημερίδας «Village Voice» στη Νέα Υόρκη. Τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο Πούλιτζερ και μία με το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 10 Νοεμβρίου του 2007 στο Μανχάταν. Ήταν 84 ετών.

Μαρσέλ Μαρσό: Αναβιωτής του μιμικού θεάτρου, ο εβραϊκής καταγωγής καλλιτέχνης έγινε ηθοποιός το 1946. Επηρεασμένος από τον Τσάρλι Τσάπλιν, θα δημιουργήσει τον κλόουν Μπιπ, ενώ θα ιδρύσει τη δική του Σχολή Μιμοδράματος το 1970. Τιμήθηκε με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Ο βασιλιάς της μιμικής τέχνης πέθανε το 2007 σε ηλικία 84 ετών. Στη Νέα Υόρκη η 18η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα του Μαρσέλ Μαρσό.

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν: Από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες, γεννήθηκε στην Ουψάλα το 1918 και εργάστηκε στα σημαντικότερα θέατρα της Σουηδίας ανεβάζοντας Στρίντμπεργκ και Σαίξπηρ. Από τις πιο γνωστές του ταινίες είναι η Έβδομη Σφραγίδα, οι Άγριες Φράουλες, η Επαφή, το Κραυγές και ψίθυροι και το Φάνυ και Αλέξανδρος. Πέθανε στις 30 Ιουλίου του 2007.

Λουτσιάνο Παβαρότι: Γιος αρτοποιού της Μόντενα, ο Ιταλός τενόρος, επονομαζόμενος και «βασιλιάς των υψηλών ντο», εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961 όταν κέρδισε τον διαγωνισμό Ρέτζο Εμίλια. Θεωρούνταν ένας από τους εκλεκτότερους τραγουδιστές του μπελ κάντο των τελευταίων χρόνων. Ακόμη και στην υψηλότερη έκταση, η φωνή του παρουσίαζε αξιοσημείωτη καθαρότητα και τονική ακρίβεια. Η τελευταία του εμφάνιση ήταν τον Φεβρουάριο του 2006 στην Τελετή Έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τορίνο. Είχε τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με πέντε βραβεία Γκράμι. Πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007.

2008

Σερ Έντμουντ Χίλαρι: Ο επαγγελματίας μελισσοκόμος από τη Νέα Ζηλανδία ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στην κορφή του Έβερεστ το 1953 μαζί με τον Σέρπα οδηγό του. Περιέγραψε το κατόρθωμά του λέγοντας ότι «είναι σαν να φτάνεις στο φεγγάρι χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας». Θα φύγει από τη ζωή το 2008 σε ηλικία 88 ετών.

Χριστόδουλος: Ο κατά κόσμον Χρήστος Παρασκευαΐδης διετέλεσε αρχιεπίσκοπος για σχεδόν 10 χρόνια και το πρόσωπό του συνδέθηκε άμεσα με τη μεγάλη σύγκρουση της Εκκλησίας με την πολιτεία για το θέμα των ταυτοτήτων. Ο δημόσιος λόγος του συχνά δημιουργούσε αντιδράσεις. Για την περίοδο της χούντας είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: ««Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ... Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί, γιατί εγώ τότε σπούδαζα». Πέθανε στις 28 Ιανουαρίου του 2008.

Σερ Άρθουρ Τσαρλς Κλαρκ: Ο πατέρας της επιστημονικής φαντασίας γεννήθηκε στο Μάινχεντ του Σόμερσετ στην Αγγλία, υπηρέτησε στη ΡΑΦ, σπούδασε μαθηματικά και φυσική και ήταν ο πρώτος που πρότεινε τη χρήση δορυφόρων σε γεωστατική τροχιά για τη μετάδοση ραδιοκυμάτων. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της σκληρής επιστημονικής φαντασίας, με έργα όπως 2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος. Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του πως ήταν άθεος, καθώς και πως δεν πίστευε σε παραφυσικά γεγονότα, παρά μόνο ως φαινόμενα δυνάμενα να ερμηνευθούν επιστημονικώς. Πέθανε στις 19 Μαρτίου του 2008 σε ηλικία 90 ετών.

Ζυλ Ντασέν: Ο διάσημος Αμερικανός σκηνοθέτης, όγδοο παιδί ενός Ρωσοεβραίου κουρέα, γεννήθηκε στο Κονέκτικατ και σε μικρή ηλικία μετακόμισε στο Χάρλεμ. Θα κάνει μεγάλη καριέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η γνωριμία του με τη Μελίνα και ο γάμος τους θα τον φέρει μόνιμα πια στην Ελλάδα. Ο ίδιος πάντως έλεγε «Ήμουν Έλληνας πριν γνωρίσω τη Μελίνα». Πέθανε πλήρης ημερών σε ηλικία 97 ετών στις 31 Μαρτίου του 2008.

Ιβ Σεν Λοράν: Γεννημένος στην Αλγερία το 1936, έγινε σε ηλικία 17 ετών συνεργάτης του Ντιόρ και στη συνέχεια διάδοχος του ιδρυτή του οίκου μετά τον θάνατό του, το 1957. Τα τρία γράμματα του λογότυπού του έγιναν διάσημα σε όλο τον κόσμο. Αποχαιρέτησε την υψηλή ραπτική και αποσύρθηκε το 2002 μετά από 40 χρόνια επιτυχημένης καριέρας. «Εκλείπει ένα από μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο της μόδας, ο πρώτος που ανέδειξε την υψηλή ραπτική στην περιωπή της τέχνης, εξασφαλίζοντάς της παγκόσμια ακτινοβολία», δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του, την 1η Ιουνίου του 2008.

Αλεξάντρ Σολζενίτσιν: Ο νομπελίστας συγγραφέας του έργου Αρχιπέλαγος Γκούλαγκ πέρασε ένα σημαντικό διάστημα της ζωής του στα σοβιετικά στρατόπεδα εργασίας κατηγορούμενος για αντισοβιετική προπαγάνδα, επειδή σε ένα γράμμα προς κάποιον φίλο του αναφερόταν ειρωνικά στην προσωπικότητα και τις ικανότητες του Ιωσήφ Στάλιν. Θα διαφύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πάντως δεν θα μπορέσει να προσαρμοστεί, για να επιστρέψει στη Ρωσία το 1994. Εγκαταστάθηκε σε μία ντάτσα στη δυτική Μόσχα, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία 89 ετών.

Πολ Νιούμαν: Eβραϊκής καταγωγής από την πλευρά του πατέρα του, γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1925.Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει τον εαυτό του Εβραίο, υποστηρίζοντας πως αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση. Ανάμεσα στα βραβεία του ένα Όσκαρ ηθοποιίας, 2 τιμητικά, 6 χρυσές σφαίρες και 1 ΕΜΜΥ. Είχε ανακοινώσει πως θα αποσυρόταν από την ηθοποιία στις 25 Μαΐου του 2007. «Αρχίζεις να χάνεις τη μνήμη σου, αρχίζεις να χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, αρχίζεις να χάνεις την εφευρετικότητά σου. Οπότε νομίζω πως αυτό το βιβλίο έχει πια κλείσει για μένα», είχε πει χαρακτηριστικά. Έφυγε από τη ζωή στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008.

Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος: Ο θάνατος του νεαρού μαθητή από σφαίρα αστυνομικού στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 οδήγησε σε μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα και σε μεγάλης έκτασης επεισόδια που από πολλούς χαρακτηρίστηκαν εξέγερση. Οι μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας.

2009

Ευγένιος Σπαθάρης: Από τους πιο σημαντικούς καραγκιοζοπαίκτες, γεννήθηκε στην Κηφισιά στις 2 Ιανουαρίου του 1924. Στις 6 Μαΐου του 2009 και ενώ βρισκόταν στο Ινστιτούτο Γκαίτε Αθηνών για να παραστεί σε εκδήλωση προς τιμήν του, έχασε την ισορροπία του και έπεσε από σκάλες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί σοβαρό αιμάτωμα στον εγκέφαλό του. Έφυγε από τη ζωή στις 9 Μαΐου του 2008.

Μάικλ Τζάκσον: Μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της μουσικής και του θεάματος, ο βασιλιάς της ποπ γεννήθηκε στις  29 Αυγούστου 1958 και με τον δίσκο «Thriller» κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σε πωλήσεις δίσκου στην ιστορία, και παραμένει έως σήμερα το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Ο ξαφνικός θάνατος του στις 26 Ιουνίου του 2009 προκλήθηκε σύμφωνα με τους γιατρούς από οξεία δηλητηρίαση μετά τη λήψη ισχυρού αναισθητικού, ηρεμιστικού καθώς και άλλων φαρμάκων.

Χρήστος Λαμπράκης: Ο άρχων του Τύπου στην Ελλάδα γεννήθηκε το 1934. Αφού σπούδασε στην Αγγλία και την Ελβετία, υπηρέτησε τη θητεία του και στη συνέχεια εργάστηκε ως δόκιμος δημοσιογράφος στο «Βήμα». Ανέλαβε τη διεύθυνση του συγκροτήματος το 1957, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του Δημητρίου. Εμπνευστής και δημιουργός του Μεγάρου Μουσικής, με πάθος για τον πολιτισμό και τη μουσική, έφυγε από τη ζωή στις 21 Δεκεμβρίου του 2009, σε ηλικία 75 ετών.  

Γιάννης Μόραλης: Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους, ο τελευταίος μύθος της λεγόμενης γενιάς του '30. «Επέτυχε να μετατρέψει την ομιλία του σε οπτικό φαινόμενο, κατά τρόπο μοναδικό» θα πει γι' αυτόν ο Ελύτης. Στα πιο γνωστά έργα του συγκαταλέγονται οι διακοσμήσεις της Β.Δ. και της Ν.Α. πλευράς του Χίλτον. Έφυγε από τη ζωή στις 20 Δεκεμβρίου του 2009. Ήταν 93 ετών.

Ελλη Παππα. Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1920. «Η καταστροφή έφερε την οικογένεια στον Πειραιά. Την υγεία μου την ανέλαβε η θάλασσα του Πειραιά και την αγωγή μου τα αλητάκια του Πειραιά»,είχε πεί .Συγγραφέας και δημοσιογράφος ,σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη καταδικάστηκε σε θάνατο και γλύτωσε την εκτέλεση λόγω του παιδιού της που γεννήθηκε στη φυλακή. Στα 13 πέτρινα χρόνια της εξορίας της έγραφε βιβλία για τον γιό της που μεγάλωνε με την φροντίδα της αδελφής της Διδούς Σωτηρίου..Εφυγε από τη ζωή στις 26 Οκτωβρίου του 2009 και ετάφη στο Γ Νεκροταφείο ,δίπλα στο σύντροφο της ζωής της Νίκο Μπελογιάννη.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...