.png "English"){kind=small}
Έχει μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους και τους πλέον αδίστακτους κατά συρροή δολοφόνους. Παρά το γεγονός πως ο Τσαρλς Μάνσον, εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται στη φυλακή, και βλέπει τις αιτήσεις του για αποφυλάκιση, να απορρίπτονται τη μία μετά την άλλη, συνεχίζει, όπως φαίνεται, να έχει μεγάλους θαυμαστές στον έξω κόσμο!
Συγκεκριμένα, ένας από αυτούς, συνελήφθη πριν από λίγες μέρες, όταν προσπάθησε να περάσει στον ισόβιο κατάδικο ένα κινητό τηλέφωνο. Πρόκειται για τον 63χρονο, Κάρλαϊς Χάμοντ, ο οποίος, πλέον, αντιμετωπίζει και εκείνος ποινικές διώξεις, για απόπειρα παράνομης διακίνησης προϊόντων, εντός των φυλακών της Καλιφόρνια, στην οποία και κρατούνται άνθρωποι, που παρουσίασαν έντονα εγκληματική δραστηριότητα στον πρότερο βίο τους.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσαν οι Αρχές στη δημοσιότητα, το κινητό-ρολόι, δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του Μάνσον, ενώ, ο κατηγορούμενος, είναι γνωστό πρόσωπο στο συγκεκριμένο ίδρυμα, καθώς επισκεπτόταν το «είδωλό» του, σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.
Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο cult ηγέτης, «πιάνεται» κατά την προσπάθειά του να μπορέσει να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Πριν από δύο χρόνια, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, εντόπισαν στο κελί του μια «λαθραία» συσκευή κινητού τηλεφώνου.
Συγκεκριμένα, ένας από αυτούς, συνελήφθη πριν από λίγες μέρες, όταν προσπάθησε να περάσει στον ισόβιο κατάδικο ένα κινητό τηλέφωνο. Πρόκειται για τον 63χρονο, Κάρλαϊς Χάμοντ, ο οποίος, πλέον, αντιμετωπίζει και εκείνος ποινικές διώξεις, για απόπειρα παράνομης διακίνησης προϊόντων, εντός των φυλακών της Καλιφόρνια, στην οποία και κρατούνται άνθρωποι, που παρουσίασαν έντονα εγκληματική δραστηριότητα στον πρότερο βίο τους.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έδωσαν οι Αρχές στη δημοσιότητα, το κινητό-ρολόι, δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του Μάνσον, ενώ, ο κατηγορούμενος, είναι γνωστό πρόσωπο στο συγκεκριμένο ίδρυμα, καθώς επισκεπτόταν το «είδωλό» του, σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.
Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο cult ηγέτης, «πιάνεται» κατά την προσπάθειά του να μπορέσει να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Πριν από δύο χρόνια, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, εντόπισαν στο κελί του μια «λαθραία» συσκευή κινητού τηλεφώνου.
Ποιος είναι ο Τσαρλς Μάνσον:
Είναι ένα από τα πρόσωπα που σημάδεψαν αρνητικά τα τέλη της δεκαετίας του ’60 στην Αμερική. Ο ίδιος, είχε συγκεντρώσει μια ομάδα από φυγάδες και απόκληρους και είχαν δημιουργήσει μια ιδιαίτερη δεμένη ομάδα, η οποία είχε το όνομα Οικογένεια Μάνσον. Οι καταχρήσεις με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, τους έκανε να ζουν -κατά κάποιο τρόπο- σε ένα παράλληλο σύμπαν, σε ένα δικό τους κόσμο, με τους δικούς τους κανόνες, τις δικές τους συνήθειες, μοναδική θρησκεία και τρόπο ζωής.
Μάλιστα, είχαν καταφέρει να προσελκύσουν στην «Οικογένεια και πολλά νεαρά κορίτσια, τα οποία θέλοντας να κάνουν τη δική τους επανάσταση (αν αναλογιστεί κανείς και τα ταμπού της εποχής) έμεναν παρέα με τους συγκεκριμένους άντρες, ενώ παράλληλα -όπως ήταν λογικό- έχει γίνει πολύς λόγος για την έντονη σεξουαλική δραστηριότητα που παρουσίαζαν τα μέλη της συμμορίας του Μάνσον.
Το καλοκαίρι του 1969, ο ηγέτης, κατάφερε να οδηγήσει τους πιστούς του, στη δολοφονία επτά ανθρώπων, θέλοντας, σύμφωνα με τους εισαγγελείς, να εξωθήσει έναν φυλετικό πόλεμο ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν η ηθοποιός Σάρον Τέιτ, η έγκυος σύζυγος του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Μαχαιρώθηκε 16 φορές από μέλη της Οικογένειας Μάνσον τις πρώτες πρωινές ώρες της 9ης Αυγούστου 1969. Μάλιστα, με το αίμα της, οι μανιακοί δολοφόνοι, έγραψαν στον λευκό τοίχο της πολυτελούς της κατοικίας τη φράση: «Είμαι γουρούνι».
Άλλοι τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν με μαχαίρια ή σφαίρες εκείνη τη νύχτα στο σπίτι της Τέιτ από τους οπαδούς του Μάνσον. Την επόμενη νύχτα, η ομάδα του Μάνσον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου (για την ακρίβεια, κατακρεούργησαν) τους Λίνο και Ρόζμαρι Λαμπιάνκα.
Ο Μάνσον, όπως μαρτυρούν, όσοι τον έζησαν από κοντά εκείνη την εποχή, ήταν δεινός ομιλητής, ο οποίος μπορούσε να μαγεύει το ακροατήριο με τα λόγια του, κάνοντας έτσι, πολλές από τις εγκληματικές προσωπικότητες που ζούσαν κοντά του, να τον βλέπουν ως κάτι περισσότερο από ένα αρχηγό. Ήταν για εκείνους, κάτι παραπάνω και από θρησκεία και αυτό τους έκανε να ακολουθούν κατά γράμμα, όποια εντολή και αν τους έδινε εκείνος.
Από την έρευνα που ξεκίνησε για τη διερεύνηση των δολοφονιών, οι Αρχές, κατέληξαν στην Οικογένεια Μάνσον. Η δίκη του ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου του 1970. Η απόφαση, μάλιστα, είναι πρωτοφανής για τα δικαστικά δεδομένα της Αμερικής: Ο Τσαρλς Μάνσον, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση, για την ειδεχθή δολοφονία εφτά ανθρώπων, χωρίς, όμως, εκείνος, να έχει ακουμπήσει ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά των συγκεκριμένων. Ήταν, όμως, ο υποκινητής των όλων όσων δραματικών σκηνών εξελίχθηκαν, αιματοβαμμένο καλοκαίρι του 1969.
Μάλιστα, είχαν καταφέρει να προσελκύσουν στην «Οικογένεια και πολλά νεαρά κορίτσια, τα οποία θέλοντας να κάνουν τη δική τους επανάσταση (αν αναλογιστεί κανείς και τα ταμπού της εποχής) έμεναν παρέα με τους συγκεκριμένους άντρες, ενώ παράλληλα -όπως ήταν λογικό- έχει γίνει πολύς λόγος για την έντονη σεξουαλική δραστηριότητα που παρουσίαζαν τα μέλη της συμμορίας του Μάνσον.
Το καλοκαίρι του 1969, ο ηγέτης, κατάφερε να οδηγήσει τους πιστούς του, στη δολοφονία επτά ανθρώπων, θέλοντας, σύμφωνα με τους εισαγγελείς, να εξωθήσει έναν φυλετικό πόλεμο ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν η ηθοποιός Σάρον Τέιτ, η έγκυος σύζυγος του σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι. Μαχαιρώθηκε 16 φορές από μέλη της Οικογένειας Μάνσον τις πρώτες πρωινές ώρες της 9ης Αυγούστου 1969. Μάλιστα, με το αίμα της, οι μανιακοί δολοφόνοι, έγραψαν στον λευκό τοίχο της πολυτελούς της κατοικίας τη φράση: «Είμαι γουρούνι».
Άλλοι τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν με μαχαίρια ή σφαίρες εκείνη τη νύχτα στο σπίτι της Τέιτ από τους οπαδούς του Μάνσον. Την επόμενη νύχτα, η ομάδα του Μάνσον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου (για την ακρίβεια, κατακρεούργησαν) τους Λίνο και Ρόζμαρι Λαμπιάνκα.
Ο Μάνσον, όπως μαρτυρούν, όσοι τον έζησαν από κοντά εκείνη την εποχή, ήταν δεινός ομιλητής, ο οποίος μπορούσε να μαγεύει το ακροατήριο με τα λόγια του, κάνοντας έτσι, πολλές από τις εγκληματικές προσωπικότητες που ζούσαν κοντά του, να τον βλέπουν ως κάτι περισσότερο από ένα αρχηγό. Ήταν για εκείνους, κάτι παραπάνω και από θρησκεία και αυτό τους έκανε να ακολουθούν κατά γράμμα, όποια εντολή και αν τους έδινε εκείνος.
Από την έρευνα που ξεκίνησε για τη διερεύνηση των δολοφονιών, οι Αρχές, κατέληξαν στην Οικογένεια Μάνσον. Η δίκη του ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου του 1970. Η απόφαση, μάλιστα, είναι πρωτοφανής για τα δικαστικά δεδομένα της Αμερικής: Ο Τσαρλς Μάνσον, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση, για την ειδεχθή δολοφονία εφτά ανθρώπων, χωρίς, όμως, εκείνος, να έχει ακουμπήσει ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά των συγκεκριμένων. Ήταν, όμως, ο υποκινητής των όλων όσων δραματικών σκηνών εξελίχθηκαν, αιματοβαμμένο καλοκαίρι του 1969.
