.png "English"){kind=small}
O John Simon Richie, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία ως Sid Vicious, ήταν βρετανοεβραίος μουσικός και μπασίστας του πανκ συγκροτήματος των Sex Pistols.
Αποτελεί ίσως την πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα της πανκ μουσικής, περισσότερο όμως λόγω της συγκυρίας, του τρόπου ζωής και του χαρακτήρα του, παρά λόγω της ικανότητάς του ως μουσικού.
Ο Vicious γεννήθηκε στο Λονδίνο από την Anna Richie. Στα πρώτα χρόνια της ζωής του, μετακόμισε με την μητέρα του στην Ίμπιζα, όπου έβγαζαν τα προς το ζην πουλώντας ναρκωτικά. Αργότερα μετακινήθηκαν και πάλι στην Αγγλία, όπου η Anne ξαναπαντρεύτηκε και έμεινε στο Κέντ.
Ο μικρός Vicious μαθήτευσε στο Clevedon Secondary, ένα σχολείο που μετά το θάνατό του κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή ως ευχαριστήριο για τη ”συμβολή” του στα μέτρα ασφαλείας. Όπως είχε ειπωθεί, ο Vicious ήταν ο λόγος που το σχολείο ήταν το καλύτερα ”προπονημένο” στις ασκήσεις πυρόσβεσης σε όλη τη χώρα.
Έως το 1974, είχε ήδη ξεκινήσει τη χρήση μαζί με τη μητέρα του, δείχνοντας ιδιαίτερη αδυναμία στις αμφεταμίνες. Σύμφωνα με τον Lemmy των Motorhead, ο Viciousπουλούσε ήδη LSD στην ηλικία των 14, σε συναυλίες των Hawkwind.
Το 1975, είχε ήδη επιδείξει τις έντονες τάσεις αυτοκαταστροφής, ενώ σε κάθε ευκαιρία έδειχνε την βαθιά αντικοινωνικότητα που τον διακατείχε. Έχοντας αποδομήσει κάθε έννοια ηθικής αξίας, φανατικός μηδενιστής και έντονα σαρκαστικός απέναντι στον αστικό τρόπο ζωής, ο Vicious ήταν ίσως ο μεγαλύτερος υπέρμαχος της ροκ αντίληψης ”live fast, die young”.
Ο Richie πήρε το όνομα Sid Vicious λόγω της ομοιότητάς του χαρακτήρα του με τον Sid the Vicious, το χάμστερ του John Lydon ή Johnny Rotten, τραγουδιστή των Sex Pistols, το οποίο είχε την άσχημη συνήθεια να δαγκώνει το χέρι όποιου του προσέφερε τροφή.
Ξεκίνησε την καριέρα του στη μουσική σαν μέλος του συγκροτήματος The Flowers of Romance (Τα άνθη του έρωτα!), μαζί με τον Keith Levene, μετέπειτα μέλος των Clashενώ έπαιζε και σε έκτακτες εμφανίσεις των Siouxsie & the Banshees, παίζοντας ντραμς στις εμφανίσεις τους στο 100 Club Punk Festival.
Σύμφωνα με το μύθο, στο εν λόγω φεστιβάλ πανκ, που έμεινε στην ιστορία, κάποια στιγμή, ένα σπασμένο μπουκάλι μπύρα εκτοξεύθηκε από τη σκηνή, χτυπώντας μια νεαρή η οποία έχασε την όρασή της. Πιστεύεται ότι το είχε πετάξει ο Vicious, αν και ποτέ δεν αποδείχθηκε. Ωστόσο, στην ίδια περίσταση, ο Vicious έσπασε στο ξύλο δυο δημοσιογράφους με αλυσίδα!
Όντας ήδη γνωστός ως ”ο απόλυτος οπαδός των Sex Pistols” και κολλητός του Johnny Rotten, ο Vicious μπήκε στη μπάντα μετά την αποχώρηση του Glen Matlock το 1977. Όπως έλεγε και ο μάνατζερ του συγκροτήματος, ”εάν ο Rotten είναι η φωνή της πανκ, ο Vicious είναι η συμπεριφορά της”.
Οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολήθηκαν με το συγκρότημα συμφωνούν ότι ο Vicious μπήκε στη μπάντα όχι λόγω των μουσικών του ικανοτήτων, αλλά ως αντιπροσωπευτικότερο δείγμα του στιλ και της γενικότερης αρνητικής στάσης ζωής που συνδέεται με την πανκ κίνηση και εκθειάζεται στους στίχους του συγκροτήματος.
Ο Jon Savage θυμάται ότι στις συναυλίες, ο ενισχυτής του Vicious παρέμενε κλειστόςκαι στις ηχογραφήσεις, άλλος κιθαρίστας ήταν αυτός που έπαιζε τα κομμάτια του μπάσου.
Το 1977, οι Sex Pistols κατάφεραν να αναρριχηθούν στη δεύτερη θέση των βρετανικών charts, πράγμα ανήκουστο για πανκ μπάντα, με το ”God Save the Queen”, μια εμπνευσμένη σάτιρα του πολιτικού καθεστώτος και των κοινωνικών αναταραχών στην Αγγλία της δεκαετίας του ’80.
Σύμφωνα με τον φωτογράφο των Sex Pistols, τον Dennis Morris, ο Vicious ήταν ”κατά βάθος ιδιαίτερα ντροπαλός, αλλά έμεινε γνωστός για την ιδιαίτερα βίαιη συμπεριφορά του”.
Την ίδια χρονιά, ο Vicious γνωρίζει την Nancy Spungen, μια αμερικανίδα ναρκομανή, η οποία ακολούθησε τους Sex Pistols στην περιοδεία τους στις ΗΠΑ το 1978, έως ότου διακόπηκε λόγω της διάσπασης της μπάντας.
