Οι χειρότερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες

10.Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ 

Ημερομηνία: 8 Φεβρουαρίου 1981

Τοποθεσία: Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης, Πειραιάς

Απώλειες: 21

Την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 1981 και ώρα 20.50 τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας διακόπτουν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν ένα δυσάρεστο γεγονός. Στο γήπεδο Καραϊσκάκη, όπου διαδραματιζόταν το ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ, είχαμε ένα τραγικό συμβάν. 21 άτομα σκοτώθηκαν κι εκατοντάδες άλλα τραυματίστηκαν λίγο πριν τη λήξη του αγώνα. Στο γήπεδο βρίσκονταν περισσότεροι από 35.000 θεατές. Ο Ολυμπιακός έδειχνε να θέλει πολύ τη νίκη, ίσως και γι’ αυτό να κατάφερε να βάλει 6 γκολ εναντίον της ΑΕΚ. Στο 84’ κι ενώ ο Βαμβακούλας σκόραρε το τελευταίο τέρμα, κάποιοι φίλαθλοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν και να δουν από κοντά τα είδωλά τους, με αποτέλεσμα σχεδόν όλη η Θύρα 7 να προσπαθεί να μετακινηθεί προς τη Θύρα 1. Στις 16.58 ένας από τους θεατές γλιστρά και κατρακυλά στα σκαλιά φτάνοντας στην πόρτα. Καθώς ήταν κλειστή, ο κόσμος δε μπορούσε να εξέλθει. Ορισμένοι αστυνομικοί προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν τον κόσμο. Ο αγώνας τελειώνει στις 17.10, αλλά κανείς δεν έχει αντιληφθεί τι έχει συμβεί στη Θύρα 7. Κατεβαίνοντας οι φίλαθλοι έπεφταν ο ένας πάνω στον άλλο, αφού δε μπορούσαν να δουν τι γινόταν πιο μπροστά. Επικρατεί πανικός. Οι μπροστινοί προσπαθούσαν να φωνάξουν σε αυτούς που βρίσκονταν πίσω να υποχωρήσουν. Δυστυχώς οι φίλαθλοι έπεσαν κι άρχισαν να καταπλακώνονται μεταξύ τους. Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται στο νοσοκομείο με περιπολικά και ασθενοφόρα. 19 άτομα είχαν ήδη σκοτωθεί, ενώ λίγο αργότερα, στο Τζάνειο, θα χάσει άλλος ένας τη ζωή του. Έξι μήνες αργότερα, άλλος ένας άνθρωπος θα προστεθεί στον κατάλογο, αφού δεν κατόρθωσε να ξυπνήσει ποτέ από το κώμα στο οποίο έπεσε. Στις 21.00 περίπου της ίδιας μέρας, 300 με 400 άτομα επέστρεψαν στο στάδιο και προσπάθησαν να μπουν μέσα ώστε να βρουν τους υπεύθυνους αυτής της τραγωδίας. Μια διμοιρία των ΜΑΤ κατάφερε να τους απομακρύνει. Για τους υπόλοιπους όμως ήταν πλέον αργά...

9.Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ HEYSEL 

Ημερομηνία: 29 Μαΐου 1985 

Τοποθεσία: Στάδιο Heysel, Βρυξέλλες, Βέλγιο 

Απώλειες: 39 

Η καταστροφή στο στάδιο Heysel συνέβη αποκλειστικά λόγω χουλιγκανισμού, εξαιτίας του οποίου ένα τείχος κατέρρευσε λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας μεταξύ της Liverpool και της Juventus, για τον τελικό του European Cup. 39 άτομα σκοτώθηκαν, κυρίως φίλαθλοι της Juventus κι εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Το 1984 η Liverpool κέρδισε το Κύπελλο, από την αντίπαλη Roma, στα πέναλτι. Μετά το παιχνίδι, οι οπαδοί της Roma επιτέθηκαν σε αυτούς της Liverpool, με κάποιους να τραυματίζονται με μαχαίρι. Τα πράγματα είχαν ξεφύγει τόσο πολύ που οι φίλαθλοι της Liverpool ζήτησαν αστυνομική προστασία για να μπορέσουν να επιστρέψουν στο ξενοδοχείο. Άλλοι βρήκαν καταφύγιο στη Βρετανική πρεσβεία. Το Μάιο του 1985 η Liverpool ήταν η πρώτη ομάδα στην Ευρώπη που είχε κερδίσει τέσσερις φορές το European Cup στις οχτώ τελευταίες διοργανώσεις. Αυτό που ήθελε, φτάνοντας στον τελικό, ήταν να υπερασπιστεί τον τίτλο της περσινής χρονιάς, κερδίζοντας τη Roma. Στάδιο Heysel: Χτισμένο το 1930, το στάδιο θεωρείτο απαρχαιωμένο και ακατάλληλο για να φιλοξενήσει έναν τέτοιο αγώνα. Μεγάλα κομμάτια αυτού είχαν αρχίσει να ξεφτίζουν. Το στάδιο είχε γεμίσει με περίπου 58-60.000 υποστηρικτές, περισσότερους από 25.000 για κάθε ομάδα. Η αρχική σκέψη ήταν να δημιουργηθεί μία «νεκρή» ζώνη στις θύρες, όπου τις θέσεις θα καταλάμβαναν Βέλγοι θεατές. Την ιδέα αυτή όμως δεν την ασπάστηκε η Liverpool, αλλά ούτε και η Juventus, των οποίων οι υπεύθυνοι πίστευαν ότι οι φίλαθλοι των ομάδων θα κατάφερναν να βρουν εισιτήρια από διάφορα πρακτορεία για θα δημιουργούσαν μία επικίνδυνη μίξη οπαδών. Μία ώρα όμως πριν την επίσημη έναρξη του αγώνα, ένας αριθμός φιλάθλων της Liverpool παραβίασε έναν από τους φράχτες που χώριζαν τις δύο ομάδες των θεατών κι επιτέθηκαν στους Ιταλούς φιλάθλους. Οι οπαδοί της Juventus αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν δημιουργώντας πίεση σε έναν ερειπωμένο τοίχο, ο οποίος είχε σαν αποτέλεσμα να καταρρεύσει και να οδηγήσει σε δεκάδες θανάτους. Παρόλη την καταστροφή, το παιχνίδι έγινε και η Juventus κέρδισε με ένα αντιφατικό πέναλτι που εκτέλεσε ο Michel Platini. 39 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 600 τραυματίστηκαν. Οι τραυματίες μεταφέρονταν πάνω στα κάγκελα που είχαν υποχωρήσει και τα πτώματα καλύπτονταν με μεγάλες ποδοσφαιρικές σημαίες. Ως αντίποινα σε αυτό που συνέβη, οι οπαδοί της Juventus έκαναν φασαρίες, πετώντας πέτρες και μπουκάλια στους αστυνομικούς. Όταν ο αγώνας έληξε, η αστυνομία ακόμα πάλευε με ορισμένους Ιταλούς οπαδούς, οι οποίοι φρόντιζαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η τραγωδία στοίχισε σε όλες τις βρετανικές ομάδες, τον αποκλεισμό τους από τις διοργανώσεις της UEFA έως το 1990-91, με τη Liverpool να τιμωρείται με ένα χρόνο παραπάνω. Η καταστροφή έχει ονομαστεί «η μελανότερη ώρα στην ιστορία των διοργανώσεων της UEFA».

8.Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ORKNEY

Ημερομηνία: 13 Ιανουαρίου 1991

Τοποθεσία: Στάδιο Oppenheimer, Orkney, Νότια Αφρική

Απώλειες: 42

Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μεταξύ της Kaiser Chiefs (πρόκειται για ομάδα της Νοτίου Αφρικής και όχι για το βρετανικό συγκρότημα) και της Orlando Pirates (από την κομητεία Orlando, στο Johannesburg, επίσης στη Νότια Αφρική), 42 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του πανικού που προκλήθηκε στην πόλη του Orkney, μετά την επίθεση που έκανε ένας οπαδός των Pirates σε κάποιους από τους Chiefs, κατά τη διάρκεια φιλικού παιχνιδιού. Τα περισσότερα θύματα ποδοπατήθηκαν και συνθλίφτηκαν, κατά τη διάρκεια των ταραχών που γίνονταν στα κιγκλιδώματα, καθώς ο κόσμος πανικοβλήθηκε και προσπάθησε να βρει έξοδο διαφυγής. Σύμφωνα με τους New York Times: Υποστηρικτές της Pirates διαμαρτυρήθηκαν όταν ο διαιτητής επικύρωσε ένα γκολ της Chiefs. Το πλήθος, το οποίο υπολογίζεται ότι ήταν περίπου 30.000 άτομα, δεν ήταν χωρισμένο με βάση τα αθλητικά του πιστεύω. Ένας τραυματισμένος θεατής, ο Frans Phokwama, είπε στη δημοσιογραφική ένωση της Νοτίου Αφρικής ότι αφού η Chiefs έβαλε το γκολ, οι οπαδοί της Pirates άρχισαν να πετούν τενεκεδάκια και φρούτα στους υποστηρικτές της Chiefs, οι οποίοι προσπάθησαν να ξεφύγουν σπάζοντας το φράχτη ασφαλείας που τους χώριζε από το γήπεδο. «Άνθρωποι ήταν ξαπλωμένοι σε όλο το μέρος. Ορισμένοι ήταν αναίσθητοι, ενώ άλλοι αιμορραγούσαν», είπε ο Frans.

7.ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ Kayseri Ataturk

Ημερομηνία: 17 Σεπτεμβρίου 1968 

Τοποθεσία: Στάδιο Kayseri Ataturk, Kayseri, Τουρκία 

Απώλειες: 44 

Ο αγώνας: Kayseri Erciyesspor Turkish Sports Club vs Sicasspor Turkish Sports Club. Τα θύματα έμπλεξαν σε φασαρίες που έλαβαν χώρα εντός του αγωνιστικού χώρου και στις οποίες συμμετείχαν φίλαθλοι κι από τις δύο πλευρές. 44 άτομα έχασαν τη ζωή τους και 600 τραυματίστηκαν. Προφανώς, χρησιμοποιήθηκαν πιστόλια, μαχαίρια, αλλά και άλλου είδους όπλα. Η καταστροφή που συνέβη στον αγώνα μεταξύ της Kayseri και της Sivas αποτελεί ίσως ένα από τα γεγονότα που επηρέασαν περισσότερο την τουρκική κοινωνία τη δεκαετία του ’60. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες αποτελούσαν τα εργαλεία για να δείξουν ορισμένες περιοχές ότι μπορούσαν να μετατραπούν σε μεγάλα αστικά κέντρα. Ακόμα περισσότερο για τις δύο περιοχές των ομάδων, καθώς η μία προσπαθούσε να επιβληθεί της άλλης. Περίπου 21.000 άτομα παραβρέθηκαν στον πρώτο αγώνα μεταξύ της Kayserispor και της Sivasspor. Χιλιάδες άλλοι που δεν κατάφεραν να εισέλθουν στο γήπεδο, συγκεντρώθηκαν σε ταράτσες και μπαλκόνια γειτονικών κτιρίων, παραμελώντας την προσωπική τους ασφάλεια. Λόγω της έντασης που υπήρχε μεταξύ των ομάδων, κατά την είσοδο των θεατών η αστυνομία κατέσχεσε όπλα, μαχαίρια και ρόπαλα. Ο αγώνας ξεκίνησε μέσα σε μεγάλη ένταση. Στο 20ο περίπου λεπτό, ο επιθετικός της Kayserispor, Oktay, σκόραρε. Αμέσως μετά ορισμένοι παίκτες άρχισαν να τσακώνονται για άγνωστο λόγο. Ο διαιτητής έδειξε κόκκινη κάρτα σε έναν από τους παίκτες της Kayserispor, αλλά λίγο αργότερα άλλαξε γνώμη. Οι φίλαθλοι άρχισαν να πετούν πέτρες μεταξύ τους κι ορισμένοι από τους υποστηρικτές της Sivasspor άρχισαν να τρέχουν προς το γήπεδο και της εξόδους για να ξεφύγουν. Η αστυνομία όμως τους σταμάτησε και αναγκάστηκαν να γυρίσουν πίσω. Μέσα στον πανικό, χιλιάδες φίλαθλοι της Sivasspor προσπάθησαν να πάνε προς τις εξόδους, εγκλωβίζοντας άλλους υποστηρικτές της ομάδας τους στα κιγκλιδώματα. Όταν υποχώρησαν, το θέαμα ήταν τρομακτικό. 40 άτομα είχαν σκοτωθεί κι άλλα 300 είχαν τραυματιστεί. Καθώς η βία αυξανόταν ο διαιτητής αναγκάστηκε να ακυρώσει το παιχνίδι. Οι παίκτες οδηγήθηκαν γρήγορα στα αποδυτήρια φοβούμενοι για την ίδια τους τη ζωή. Όλα τα μέλη της αποστολής της Sivvaspor κλειδώθηκαν κι ακριβώς απ’ έξω τους φυλούσε αστυνομικός. Ο Yusuf Ziya Ozler, παίκτης της ομάδας, υποστηρίζει πως αρκετοί από αυτούς θα είχαν σκοτωθεί από τους οπαδούς της Kayserispor αν δεν υπήρχε φύλαξη. Μόλις οι οπαδοί της Sivasspor βγήκαν στους δρόμους κατέστρεψαν 60 ιδιωτικά οχήματα, αλλά και το γυμναστήριο της πόλης. Αργότερα φεύγοντας από εκεί και 50 χιλιόμετρα μακριά από το γήπεδο, στο δρόμο Kayseri- Sivas, οι ίδιοι έβαλαν φωτιά σε αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτηγά που οι πινακίδες τους έδειχναν ότι είναι από το Kayseri.

6.ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ Luzhniki

Ημερομηνία: 20 Οκτωβρίου 1982
Τοποθεσία: Στάδιο Lenin, Μόσχα, Ρωσία
Απώλειες: 66+
Η καταστροφή του Luzhniki ήταν μια ανθρώπινη σύγκρουση στο στάδιο Lenin στη Μόσχα, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα της UEFA μεταξύ της Spartak Μόσχας και της HFC Haarlem. Ο αριθμός των εισιτηρίων που είχαν πουληθεί ήταν πολύ μικρός κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, μόνο ένα μέρος των κερκίδων να είναι ανοιχτό για τους θεατές και για λόγους ασφαλείας, μόνο μία έξοδος κινδύνου. Λίγα λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα κι ενώ η Spartak κέρδιζε με 1-0, οι φίλαθλοι άρχισαν να αποχωρούν από το γήπεδο, από τη μία και μοναδική έξοδο. Κατά τη διάρκεια των καθυστερήσεων η Spartak σκόραρε για δεύτερη φορά (ο σκόρερ Sergei Shvetsov δήλωσε αργότερα ότι θα ήταν καλύτερα να μην είχε βάλει αυτό το γκολ) κι ορισμένοι φίλαθλοι που είχαν ήδη αποχωρήσει, θέλησαν να επιστρέψουν στο γήπεδο. Αυτοί που επέστρεφαν συγκρούστηκαν με αυτούς που προσπαθούσαν να φύγουν. Η αστυνομία, από την πλευρά της, προσπαθούσε να εμποδίσει, όσους είχαν αποχωρήσει, να επιστρέψουν εντός του γηπέδου. Από τον πανικό που προκλήθηκε πολύ άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ άλλοι τραυματίστηκαν. Ο επίσημος αριθμός των θανόντων που δόθηκε στη δημοσιότητα ήταν 66, παρόλα αυτά πολλοί από τους συγγενείς των θυμάτων κάνουν λόγω για περίπου 340 θύματα. Σύμφωνα με τον 16χρονο τότε φίλαθλο της Spartak και δάσκαλο του τένις σήμερα, Andrei Chesnokov τα γεγονότα είχαν ως εξής: «Λίγο πριν το τέλος του αγώνα κι ενώ η Spartak έβαλε και δεύτερο γκολ, στις σκάλες ο κόσμος άρχισε να ποδοπατιέται. Όταν προσπάθησα να φύγω είδα πολύ κόσμο πεσμένο κάτω, τους περισσότερους νεκρούς και κάποιους που άπλωναν τα χέρια τους για βοήθεια, καθώς βρίσκονταν θαμμένοι κάτω από τα πτώματα. Κατάφερα να πάρω ένα αγόρι και να το μεταφέρω στο ασθενοφόρο, μόνο και μόνο για να μου πουν ότι είναι νεκρό. Όσο κατέβαινα τις σκάλες έβλεπα μόνο πτώματα. Μόνος μου πρέπει να είδα εκείνο το βράδυ περισσότερα από εκατό.» Την επόμενη μέρα η μόνη πληροφορία σχετικά με την καταστροφή δόθηκε από την αθλητική εφημερίδα Vechernyaya Moskva, η οποία ανέφερε ότι έγινε κάποιο ατύχημα στο γήπεδο με αποτέλεσμα να τραυματιστούν ορισμένοι θεατές. Η σοβιετική αστυνομία θεώρησε τους φιλάθλους υπεύθυνους για το ατύχημα. Η ταφή των θυμάτων επετράπη στους συγγενείς 13 μέρες μετά. Για αρκετά χρόνια μετά την τραγωδία κανένας αγώνας δεν επιτρεπόταν να γίνει στο συγκεκριμένο γήπεδο ώστε να αποτραπούν οι συγγενείς από το να αφήσουν λουλούδια για τα θύματα. Το θέμα δε συζητήθηκε ποτέ ανοιχτά πριν τις 8 Ιουλίου 1989, όταν η Sovetskiy Sport αναφέρθηκε σε αυτό. Μάλιστα, οι παίκτες της Haarlem, όλα αυτά τα χρόνια, δε γνώριζαν τίποτα. Σήμερα, έχει δημιουργηθεί ένα μνημείο, για τους πεσόντες, στο σημείο της τραγωδίας.

5.ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ Puerta 12

Ημερομηνία: 23 Ιουνίου 1968 

Τοποθεσία: Στάδιο Monumental, Μπουένος Άιρες, Αργεντινή 

Απώλειες: 71+ 

Πρόκειται για τον αγώνα μεταξύ της River Plate με τη Boca Juniors, που κατέληξε με 71 νεκρούς και περισσότερους από 150 τραυματίες. Η πλειοψηφία των νεκρών ήταν έφηβοι και νεαροί, με το μέσο όρο της ηλικίας των θυμάτων να είναι μόλις 19 ετών. Προφανώς, οι θεατές κατά λάθος οδηγήθηκαν προς μία κλειστή έξοδο αμέσως μετά τον αγώνα. Όσοι βρίσκονταν κοντά συνθλίβονταν από εκείνους που βρίσκονταν πιο πίσω και δε γνώριζαν ότι οι πόρτες ήταν κλειστές. Υπάρχουν διάφοροι ισχυρισμοί σχετικά με το τι συνέβη τη μέρα εκείνη. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η καταστροφή ξεκίνησε όταν ορισμένοι οπαδοί της Boca Juniors άρχισαν να πετούν φλεγόμενες σημαίες προς τα κάτω διαζώματα του σταδίου, αναγκάζοντας τους …όμαιμούς τους να τραπούν σε φυγή. Άλλοι λένε ότι προκλήθηκε από την έλευση των οπαδών της River σε αυτούς της Boca, προκαλώντας τους πανικό. Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που υποστηρίζουν την άποψη ότι η πόρτα εξόδου ήταν κλειδωμένη κι αυτοί που προσπαθούσαν να εξέλθουν δεν άκουγαν τους μπροστινούς που φώναζαν να μην κατέβουν. Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο της Boca, William Kent, όλο το φταίξιμο πρέπει να καταλογιστεί στην αστυνομία, που προσπαθούσε να καταστείλει τους οπαδούς της Boca, επειδή τους κατουρούσαν. Ορισμένοι μάρτυρες ανέφεραν ότι η πόρτα είχε μπλοκαριστεί με ένα τεράστιο σιδερένιο στύλο. Μετά από τρία χρόνια ερευνών, η κυβέρνηση δεν απέδωσε σε κανέναν ευθύνες, προκαλώντας απογοήτευση και οργή στις οικογένειες των θυμάτων. Από την τραγωδία και μετά στις πόρτες του Monumental οι αριθμοί έχουν αντικατασταθεί από γράμματα. Στο τέλος της ποδοσφαιρικής σεζόν του 1968, οι 68 ομάδες συγκέντρωσαν 100.000 πέσος για τις οικογένειες των θυμάτων.

 

 4.ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΜΑΝΤΟΥ 

Ημερομηνία: 15 Απριλίου 1989

Τοποθεσία: Εθνικό Στάδιο, Κατμαντού, Νεπάλ

Απώλειες: 93

Το λιγότερο 93 άτομα έχασαν τη ζωή τους και 100 τραυματίστηκαν, όταν οι φίλαθλοι προσπάθησαν να προστατευτούν από το χαλάζι, τρέχοντας προς το εσωτερικό του σταδίου. Μπάλες πάγου έπεφταν πάνω στους 30.000 θεατές που παρακολουθούσαν τον αγώνα μεταξύ των ομάδων του Νεπάλ και του Μπαγκλαντές. Μάρτυρες αναφέρουν ότι οι θεατές έτρεχαν, ουρλιάζοντας, προς τις οχτώ εξόδους του σταδίου, βρίσκοντας όμως μόνο μία ανοιχτή. Η αστυνομία και το νοσοκομείο επιβεβαίωσαν πως περισσότερα από 70 άτομα σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων και δύο αστυνομικοί, οι οποίοι είτε ποδοπατήθηκαν είτε έπαθαν ασφυξία. Η κυβερνητική τηλεόραση ανέφερε ότι 73 άτομα έχασαν τη ζωή τους, αλλά μάρτυρες είπαν ότι αργότερα 20 ακόμα πτώματα βρέθηκαν από συγγενείς

3. Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ Hillsborough 

Ημερομηνία: 15 Απριλίου 1988 

 
Τοποθεσία: Στάδιο Hillsborough, Sheffield, Αγγλία 

 
Απώλειες: 96 

 
Πρόκειται για τη χειρότερη τραγωδία στην ιστορία του βρετανικού ποδοσφαίρου. Η αστυνομία ανησυχούσε για το τι θα γίνει με τους φίλαθλους της Liverpool που είχαν μείνει εκτός γηπέδου. Τους άνοιξαν μια πόρτα με αποτέλεσμα οι θεατές τη θύρα Leppings Lane, να είναι υπεράριθμοι. Στο στάδιο Hillsborough όμως τα ατυχήματα δεν αποτελούσαν άγνωστη λέξη, καθώς άλλα ένα ατύχημα είχε συμβεί το 1981 στην ίδια θύρα, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 38 άτομα. Το στάδιο είχε χωρίσει στα δύο τους οπαδούς, όπως συμβαίνει σε κάθε μεγάλο παιχνίδι, με τους φιλάθλους της Liverpool να βρίσκονται στη θύρα Leppings Lane. Ο αγώνας ξεκινούσε στις 15.00. Μία μέρα πριν τον αγώνα, τόσο η τηλεόραση όσο και το ραδιόφωνο συμβούλευαν τους υποστηρικτές των ομάδων να μην πάνε στο γήπεδο αν δε διαθέτουν εισιτήρια. Μεταξύ 14.30 και 14.40, υπήρχε ένα μεγάλο πλήθος οπαδών έξω από τη θύρα Leppings Lane, ανυπόμονοι να μπουν στο γήπεδο προτού αρχίσει ο αγώνες. Όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότεροι συγκεντρώνονταν εκεί, με αυτούς που τους είχαν αρνηθεί την είσοδο να μη μπορούν να αποχωρήσουν λόγω του συνωστισμού. Η ασφάλεια άνοιξε μία πλαϊνή πόρτα και 20 άτομα κατάφεραν να εισέλθουν εντός του γηπέδου. Με περίπου 5000 άτομα να περιμένουν για να μπουν, η αστυνομία σε μια προσπάθεια να αποφύγει τους τραυματισμούς έξω από το γήπεδο, άνοιξε ορισμένες πόρτες. Το γεγονός ότι ήδη οι θεατές στη θύρα ήταν υπεράριθμοι αλλά και το ότι ο κόσμος έμπαινε σε ορδές, δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα. Όσοι έμπαιναν μη γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατούσε, προσπαθούσαν να ανέβουν στην Leppings Lane. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα το πρόβλημα δεν είχε εντοπιστεί από κανέναν κι όλα κυλούσαν ομαλά. Έξι μόλις λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, ο διαιτητής σταμάτησε το παιχνίδι, καθώς οι θεατές σκαρφάλωναν στα κιγκλιδώματα με σκοπό να αποφύγουν την κατάρρευση. Τότε η αστυνομία άνοιξε μια μικρή πόρτα και ορισμένοι κατάφεραν να διαφύγουν από εκεί, ενώ άλλοι συνέχισαν να σκαρφαλώνουν. Στο τέλος, ο φράχτης έσπασε από την πίεση του κόσμου. Οι θεατές ήταν τόσο στριμωγμένοι μεταξύ τους, που ορισμένοι πέθαναν όρθιοι από ασφυξία. Το σημείο γέμισε αμέσως με κόσμο που ίδρωνε, ανέπνεε δύσκολα και τραυματιζόταν από την πτώση των νεκρών σωμάτων. Η αστυνομία και τα ασθενοφόρα κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες, όπως και οι θεατές που δεν είχαν τραυματιστεί, κάνοντας μέχρι και τεχνητή αναπνοή. Συνολικά εκείνη την ημέρα έχασαν τη ζωή τους 94 άτομα, 766 τραυματίστηκαν και 300 μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Τέσσερις μέρες αργότερα, ο αριθμός των θυμάτων έφτασε τους 95, καθώς ο 14χρονος Lee Nicol υπέκυψε στα τραύματά του. Ο τελικός αριθμός των νεκρών έγινε 96 το Μάρτιο του 1993, όταν ο Tony Bland κατέληξε μετά από παραμονή τεσσάρων ετών σε κώμα.

2.ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ Accra Sports 

Ημερομηνία: 9 Μαΐου 2001

Τοποθεσία: Στάδιο Accra Sports, Accra, Ghana

Απώλειες: 126

Σύμφωνα με το CNN, η τραγωδία συνέβη κατά το τέλος του αγώνα του πρωταθλήματος μεταξύ της Hearts of Oak και της Asante Kotoko. 126 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν, καθώς 70.000 θεατές προσπάθησαν να αποχωρήσουν από το γήπεδο. όταν η αστυνομία έριξε δακρυγόνα προς οπαδούς επειδή πετούσαν καθίσματα. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Francisca Ashietey- Odunton, υπήρχαν αναφορές ότι όλες οι πόρτες του σταδίου ήταν κλειδωμένες τη στιγμή του συμβάντος και υπήρχε ένα γενικό αίσθημα ότι η αστυνομία έδειξε υπερβάλλοντα ζήλο. «Υπήρχε καπνός και θραύσματα και μέτρησα τουλάχιστον 15 άτομα να είναι ξαπλωμένα στο έδαφος σε ένα σημείο του γηπέδου. Ορισμένοι ήταν τραυματισμένοι, ενώ άλλοι ήταν προφανώς νεκροί.» Η Hearts of Oak προηγείτο της Asante Kotoko με 2-1 όταν ξεκίνησε η τραγική αλυσίδα των γεγονότων. Η …αγενής άμιλλα σηματοδοτούσε για πολύ καιρό τους αγώνες μεταξύ των δύο ομάδων και για το λόγο αυτό υπήρχε μεγάλη αστυνομική φρουρά. Ο Harry Zakour, chief executive της Hearts of Oak επέκρινε την κίνηση της αστυνομίας να ρίξει δεκάδες δακρυγόνα μέσα στο γήπεδο. «Ένα ήταν αρκετό για να τρομάξει το πλήθος», είπε. «Είναι μια πολύ λυπηρή ιστορία.» Το CBC Sports ανέφερε: Η γηπεδούχα ομάδα Accra Hearts of Oak προηγείτο της Asante Kotoko με 2-1 και είχαν απομείνει πέντε λεπτά για τη λήξη του παιχνιδιού, όταν υποστηρικτές της Asante άρχισαν πετούν μπουκάλια και καθίσματα στον αγωνιστικό χώρο. Η αστυνομία ανταποκρίθηκε ρίχνοντας δακρυγόνα, που προκάλεσαν πανικό στους θεατές και τους ανάγκασαν να τραπούν σε φυγή για να γλυτώσουν, είπαν μάρτυρες.

1.ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΟΥ

Ημερομηνία: 24 Μαΐου 1964

Τοποθεσία: Εθνικό Στάδιο, Λίμα, Περού

Απώλειες: 318

Πρόκειται για τη χειρότερη ποδοσφαιρική καταστροφή στην ιστορία του αθλήματος κι αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι που δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για το τραγικό αυτό γεγονός. Ήταν ένας αγώνας μεταξύ του Περού και της Αργεντινής για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο οποίος γινόταν στο εθνικό στάδιο της Λίμα στο Περού. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο χωρών ήταν μανιώδης κι όταν η Αργεντινή πήρε το προβάδισμα, οι θεατές άρχισαν να …παίρνουν κεφάλια. Το πλήθος εξοργίστηκε περισσότερο όταν ο διαιτητής ακύρωσε ένα γκολ των Περουβιανών, μόλις δύο λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα, προκαλώντας ποικίλες διαμαρτυρίες. Σύντομα οι διαμαρτυρίες μετατράπηκαν σε βίαιο ξέσπασμα, το οποίο κόστισε τη ζωή σε 318 άτομα και προκάλεσε τραυματισμούς σε περισσότερα από 500. Σύμφωνα με το βιβλίο Catastrophe! The 100 Greatest Disasters of All Time, από τον Stephen J. Spignesi, αναφέρεται: "Το πλήθος ούρλιαζε και ορισμένοι άναβαν φωτιές στις εξέδρες και έσπαγαν τα παράθυρα του σταδίου. Παρόλο που οι αστυνομικοί ήταν υπεράριθμοι, είχαν τρομοκρατηθεί και η μόνη τους αντίδραση ήταν να ρίχνουν δακρυγόνα στις κερκίδες με σκοπό να διαλύουν τις μάζες. Αυτό όχι μόνο τσάντιζε περισσότερο τους θυμωμένους οπαδούς, αλλά προκάλεσε και πανικό, ο οποίος κατέληξε στο να ποδοπατηθούν μέχρι θανάτου ή να πάθουν ασφυξία από τον καπνό". Χιλιάδες κόσμου έτρεξαν προς τις πόρτες, οι οποίες όμως, κατά τη διάρκεια του αγώνα, είθισται να είναι κλειδωμένες. Ένα 18χρονο κορίτσι συνθλίφτηκε όταν έχασε το χέρι του πατέρα της που την κρατούσε. Άλλοι πνίγηκαν μέχρι θανάτου από τον πυκνό καπνό των δακρυγόνων. Τελικά, οι πόρτες έσπασαν και το πλήθος πλημμύρισε τους δρόμους της Λίμα. Χιλιάδες από αυτούς περπάτησαν μέχρι το σπίτι του Περουβιανού προέδρου, Fernando Belaunde, απαιτώντας το παιχνίδι να θεωρηθεί ισόπαλο! Οι θάνατοι, οι τραυματισμοί. η βία, οι φωτιές και ο κόσμος που πνιγόταν μέχρι θανάτου, χάνονταν μέσα στην τρέλα ενός και μόνο ζητήματος: η ποδοσφαιρική ομάδα του Περού δεν έπρεπε να θεωρηθεί η χαμένη σε αυτό το παιχνίδι που μόλις είχε ολοκληρωθεί.