.png "English"){kind=small}
Μια ταινία μπορεί να κάνει τον θεατή να ταξιδέψει στο μαγικό κόσμο της ιστορίας της παρέα με τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις. Υπάρχουν ορισμένες ταινίες όμως, που κυριολεκτικά ξυπνάνε μέσα μας τον ταξιδιώτη (π.χ. υπάρχει περίπτωση να δει κανείς το Mama Mia και να μη θέλει να βρεθεί αυτομάτως σε ένα ελληνικό νησί. Ας δούμε μερικές από αυτές.
Τοσκάνη - Ηλιόλουστος Έρωτας (2003)
Ο γάμος της Φράνσις (Νταιάν Λέιν) σιγά-σιγά καταρρέει, και οι φίλες τις την πείθουν να ταξιδέψει στην Ιταλία, εκείνη τις ακούει και έτσι καταλήγει να αγοράσει μία βίλα στην Τοσκάνη. Επηρεασμένη από την ιταλική κουλτούρα γίνεται όλο και πιο καλή μαγείρισσα, μαζεύει σταφύλια από τον αμπελώνα του γείτονα της και γενικά χαίρεται και απολαμβάνει τη μαγική Ιταλία. Η Τοσκάνη δεν χρειάζεται κάποιο φοβερό κινηματογραφικό ταλέντο για να φανεί εκθαμβωτική στη μεγάλη οθόνη αλλά η ταινία κατορθώνει να ταξιδέψει τον θεατή στα χρώματα και τις γεύσεις της περιοχής.
Προβηγκία – Μία Καλή Χρονιά (2006)
Ο απόλυτος κινηματογραφικός φόρος τιμής στην Προβηγκία (λες και η βόρεια πλευρά της Γαλλίας χρειαζόταν παραπάνω διαφήμιση). Από πλευράς υπόθεσης δεν απέχει και πολύ από το Ηλιόλουστος Έρωτας. Ένας πολυάσχολος γιάπης ονόματι Μαξ Σκίνερ (Ράσελ Κρόου) αναγκάζεται να κατεβάσει ταχύτητα όταν κληρονομεί ένα ετοιμόρροπο château και έναν παραμελημένο αμπελώνα στην Προβηγκία. Εκεί γνωρίζει τη Φάνι (Μαριόν Κοτιγιάρ) και ταλαντεύεται μεταξύ του να μείνει εκεί και να ζήσει μία ζωή γεμάτη ήλιο, κρασί και ρομάντζο ή να επιστέψει στην παλιά αγχωτική, αστική ζωή του. Οι σκηνές που ο Μαξ θυμάται τον εαυτό του ευτυχισμένο ανάμεσα στις κληματαριές ή να παίζει μπάλα στο σπίτι, έχουν κάνει πολύ κόσμο να αναστενάξει και μερικούς να φτάσουν στα πρόθυρα του να φτιάξουν βαλίτσες για να πάνε να βρουν τον Μαξ και τη Φάνι.
Τόκιο – Χαμένοι στη Μετάφραση (2003)
Ο Μπομπ Χάρις(Μπιλ Μάρεϊ), ένας ηλικιωμένος ηθοποιός, και η Σάρλοτ (Σκάρλετ Τζοχάνσον), μία νεαρή σύζυγος φωτογράφου, γνωρίζονται κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Τόκιο και γίνονται το πιο ανέλπιστο και ταιριαστό ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου. Έτσι διαμορφώνεται η ιστορία της ταινίας Χαμένοι στη Μετάφραση, μιας ταινίας που έκανε το Τόκιο τον πιο «ψάχνω να βρω τον εαυτό μου σε μία ξένη πόλη» προορισμό του 2003. Η μελαγχολία του πολυάσχολου, φωτεινού και τεράστιου (όπως αποτυπώνεται από τον φακό της Σοφία Κόπολα) Τόκιο σε συνδυασμό με την ιστορία του άγγιξε μία ευαίσθητη χορδή στους περισσότερους θεατές.
Ιταλία - Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ (1999)
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον Τομ Ρίντεϊ (Ματ Ντέιμον) που αναλαμβάνει να φέρει πίσω από την Ευρώπη έναν γλεντζέ playboy ονόματι Ντίκι Γκρίνλεφ (Τζουντ Λο). Ο Ρίντλεϊ βρίσκει τον Γρίνλιφ μαζί με την Μαρτζ (Γκουένεθ Πάλντροου) να τριγυρίζουν στην ηλιόλουστη Ιταλία από πάρτι σε πάρτι, από café σε café και να κάνουν βόλτες με σκάφη. Αποφασίζει λοιπόν να ακολουθήσει το παράδειγμά τους. Αν έχετε δει την ταινία δύσκολα μπορείτε να τον αδικήσετε για την επιλογή του. Η ταινία μας μεταφέρει από το ένα μαγικό μέρος της Ιταλίας στο άλλο. Ρώμη, Βενετία, Νάπολη, Τοσκάνη, Ακτή Αμάλφι, ακόμα και Σικελία παρελαύνουν από την οθόνη επιδεικνύοντας όλες τις ομορφιές του
Λος Άντζελες - 500 Days of Summer (2009)
Αν και δεν είναι με τίποτα ταξιδιωτικό φιλμ, όπως τα υπόλοιπα της λίστας της λίστας, παρουσιάζει την πόλη των αγγέλων με απεριόριστη στοργή και αγάπη. Η ταινία δείχνει τις 500 μέρες που διαρκεί η «καψούρα» του Τομ (Τζόσεφ Γκόρντον Λέβιτ) για τη Σάμερ (Ζούι Ντεσανέλ). Από το πώς τη γνωρίζει και την ερωτεύεται, τα ραντεβού τους, τη σχέση τους, το χωρισμό τους, τις προσπάθειες επανασύνδεσης που κάνει ο Τομ, μέχρι τη στιγμή που πραγματικά την ξεπερνάει. Στην πορεία όλης αυτής της σχέσης ο θεατής έρχεται σε επαφή με μία πιο ζεστή και ταυτόχρονα εξαιρετικά cool πλευρά της πόλης, μακριά από τις παραλίες και το Χόλιγουντ. Με λίγα λόγια, το 500 Days of Summer καταφέρνει να φέρει το κοινό σε επαφή με το «άλλο» Λος Άντζελες που δεν το βλέπουμε ποτέ σε άλλες ταινίες, γεγονός που σε πείθει να το επισκεφτείς για τελείως διαφορετικούς λόγους.
Μανχάταν - Manhattan (1979)
Η αγάπη που τρέφει ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης για την πόλη του είναι γνωστή. Πουθενά αλλού όμως δεν είναι τόσο εμφανής όσο σε αυτό το φιλμ-ερωτική εξομολόγηση του σκηνοθέτη προς την πόλη. Οι ερωτικές και συναισθηματικές περιπέτειες του Άισικ (Γούντι Άλεν) τον οδηγούν σε κάθε γωνιά της Νέας Υόρκης, από τα παλιομοδίτικα σινεμά μέχρι το λιμάνι και από τα φώτα της Times Square σε μια βόλτα με άμαξα στο Central Park. Αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε για Νέα Υόρκη δείτε το Μανχάταν πριν. Μέχρι και σήμερα η ταινία παραμένει ένας από τους καλύτερους οδηγούς της πόλης.
Βαρκελώνη - Vicky Cristina Barcelona (2008)
Παρά τη λατρεία του για τη Νέα Υόρκη, ο Γούντι Άλεν έχει καταφέρει να εκθειάσει και άλλες πόλεις, με αποκορύφωμα τη Βαρκελώνη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που έβαλε το όνομα της πόλης μαζί με τα ονόματα των δύο πρωταγωνιστών: η Βαρκελώνη δεν είναι μονάχα το μέρος που διαδραματίζεται η ιστορία αλλά ένας ενεργός χαρακτήρας που επηρεάζει τη ροή των γεγονότων. Κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στον κόσμο που δεν θα ήθελε να τον ξεναγήσει στην πόλη ο Αντόνιο (Χαβιέρ Μπαρδέμ) ακριβώς όπως και στην ταινία. Ούτε διαφήμιση του Ισπανικού υπουργείου τουρισμού δε θα μπορούσε να αποτυπώσει τόσο καλά το feeling της Βαρκελώνης και να μας κάνει όλους να θέλουμε να πάμε να δούμε από κοντά την Sagrada Familia.
Παρίσι - Julie & Julia (2009)
Τουλάχιστον το 80% όσων είδαν την ταινία ήθελαν να κλείσουν εισιτήριο για την πόλη του φωτός τη στιγμή που άρχισαν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Σίγουρα στην αποθέωση του Παρισιού συμβάλει και η αποκρουστική απεικόνιση της περιοχής Κουίνς της Νέας Υόρκης όπου ζει η Τζούλι Πάουελ (Έιμι Άνταμς), πάντως, κάτι τα μαγευτικά σοκάκια του Παρισιού, κάτι τα χιλιάδες φαγητά που μαγειρεύει, δοκιμάζει ή περιγράφει η Τζούλια Τσάιλντ (Μέριλ Στριπ) σε κάνουν να βλέπεις τον πύργο του Άιφελ και να σου τρέχουν τα σάλια. Πριν ετοιμάστε βαλίτσες και αγοράσετε μπερέ όμως, λάβετε υπ΄ όψη σας ότι η ταινία εξερευνά τη ζωή της Τσάιλντ στο Παρίσι της δεκαετίας του 50. Το σημερινό Παρίσι είναι λογικό να μην έχει και πολλές ομοιότητες με εκείνο της ταινίας.
Κάιρο - Cairo Time (2009)
Αναμφισβήτητα μία ωδή στη πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Η Τζουλιέτ (Πατρίσια Κλάρξον) φτάνει στο Κάιρο για να βρει τον άνδρα της, τη στιγμή που προσγειώνεται όμως μαθαίνει ότι εκείνος θα καθυστερήσει μερικές μέρες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων στη Γάζα. Παρέα στη Τζουλιέτ αναλαμβάνει να κρατήσει ο πρώην συνεργάτης (και εξαιρετικά γοητευτικός) Ταρέζ (Αλεξάντερ Σίντιγκ). Οι δυο τους (και μαζί τους και ο θεατής) εξερευνούν ολόκληρη την πόλη και τα περίχωρα. Μαζί παρευρίσκονται σε έναν παραδοσιακό γάμο, μαζί καπνίζουν ναργιλέ και σιγά-σιγά η Τζουλιέτ (και μαζί της το κοινό) αρχίζει να νοιώθει πολύ πιο βολικά στο Κάιρο απ’ ότι στην αρχή της ταινίας. Μέχρι τους τίτλους τέλους το Κάιρο έχει μετατραπεί σε έναν πολύ δελεαστικό προορισμό.
Σάντα Μπάρμπαρα – Πλαγίως (2004)
Για να γιορτάσει τον επικείμενο γάμο του ο Τζακ (Τόμας Χάιντεν Τσερτς) παίρνει τον φίλο του Μάιλς (Πολ Τζιαμάτι) και πάνε για wine tasting στους αμπελώνες της Σάντα Μπάρμπαρα στην Καλιφόρνια. Η ταινία αναδεικνύει την φυσική ομορφιά της περιοχής και ταυτόχρονα αποδομεί την διαδικασία δοκιμής κρασιού. Αφαιρώντας το σνομπισμό από την όλη εμπειρία το κοινό ταξιδεύει στους υπέροχους αμπελώνες και τη γαλήνια ατμόσφαιρα που τους περιβάλει.
