Rest In Peace: Η δολοφονία της Sharon Tate απο την ''οικογενεια'' Manson

Είναι τραγικό να βρίσκεις τον θάνατο σε ένα μέρος που αγαπάς πολύ. Και η Σάρον Τέιτ αγαπούσε πολύ την ήσυχη εκείνη βίλα στο Σιέλο Ντράιβ, λίγο πιο πέρα από τον θόρυβο των κουτσομπολιών του Χόλιγουντ. Γι' αυτήν εκείνη η βίλα σήμαινε τον έρωτα. Τον έρωτά της για τον άνδρα των ονείρων της και πατέρα του παιδιού της, τον σκηνοθέτηΡομάν Πολάνσκι. Στις 9 Αυγούστου 1969 σε εκείνη τη βίλα η Σάρον και τέσσερις διάσημοι φίλοι της βρήκαν αποτρόπαιο θάνατο. Η Σάρον ήταν οκτώ μηνών έγκυος και ο σύζυγός της βρισκόταν στην Ευρώπη όπου δούλευε μια νέα ταινία. Αν και δεν ήταν τα μοναδικά θύματα της «Οικογένειας» του Μάνσον ούτε τα μόνα που συνάντησαν το τέλος σε αγαπημένα τους μέρη οι γονείς Λα Μπιάνκα βρέθηκαν και αυτοί νεκροί από τα παιδιά τους στο ράντσο τους , ήταν σίγουρα τα πιο διάσημα. Λίγο μετά το ταξίδι στο φεγγάρι, η φαμίλια του Μάνσον είχε καταφέρει να χτυπήσει τον πρώτο σπουδαίο στόχο της ενώ ο αρχηγός της δεν άργησε να γίνει πρωτοσέλιδο σε όλα τα περιοδικά και στις εφημερίδες του πλανήτη.

CHARLES MANSON

Οι «θείες» εντολές του Τσάρλι

Ακολουθώντας πιστά τις δήθεν «θείες» εντολές του Τσάρλι, τα μέλη της καταραμένης αυτής οικογένειας έκαναν ό,τι τους έλεγε ο Μάνσον. Το σχέδιό του ήταν απλό. Μερικοί διάσημοι φόνοι θα μπορούσαν να βάλουν μπροστά τη μεγαλύτερη συνωμοσία όλων των εποχών. Λευκοί εναντίον μαύρων, μαύροι εναντίον λευκών, κυριαρχούν οι μαύροι, ενώ αυτός και η ευλογημένη φαμίλια του βρίσκουν καταφύγιο στην Κοιλάδα του Θανάτου, υπό την προστασία των τεσσάρων αγγέλων από το Λίβερπουλ Τζον, Πολ, Τζορτζ και Ρίνγκο. Οι μαρτυρίες που άκουσαν αργότερα οι αστυνομικοί ήταν συγκλονιστικές. Στα σχέδιά τους και ανάμεσα στα υποψήφια θύματα της οικογένειας του Μάνσον ακούστηκαν τα ονόματα του Ρίτσαρντ Μπάρτον και της Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Ηθελαν να σημαδέψουν το διάσημο ζευγάρι με τις λέξεις «Helter Skelter». Ο Στιβ Μακ Κουίν και ο Τομ Τζόουνς θα είχαν σχετικά πιο ανώδυνο θάνατο, ενώ τον Φρανκ Σινάτρα θα τον έγδερναν ζωντανό και στο φόντο της σκηνής θα έπαιζε δυνατά η μουσική του.

Αριστερά ένα από τα κοντάκτ της φωτογράφισης που έγινε λίγους μήνες πριν δολοφονηθεί η Sharon Tate από τη "Manson family". Δεξιά, ο David Bailey στο στουντιό του με την τότε γυναίκα του, τη γαλλίδα ηθοποιό Catherine Deneuve.

Από έφηβος ο Μάνσον είχε ένα πρόβλημα με τη μουσική και ιδιαίτερα με τα αστέρια της εποχής του. Επαιζε και ο ίδιος κιθάρα, έγραφε πολλά τραγούδια, αλλά δυστυχώς οι χίπικες ημέρες στο Height Ashbury δεν ταίριαζαν με τις κάντρι μπαλάντες του. Ούτε η παρέα του με τον Ντένις Γουίλσον των Μπιτς Μπόις στο Spahn Ranch τον βοήθησε, αν και αποδεδειγμένα οι Μπιτς Μπόις αντέγραψαν το «Cease to Exist» του Τσάρλι και το κυκλοφόρησαν με άλλο τίτλο στην πίσω μεριά ενός σινγκλ. Ωστόσο κατάφερε να φτιάξει μια οικογένεια φανατικών οπαδών με τόση πίστη και τόσο γρήγορα που την οδήγησε στο πιο κολασμένο ταξίδι στην ιστορία.

Χρειάστηκε ενάμισης χρόνος ώσπου να καταδικαστεί ο Μάνσον. Σε αυτό το διάστημα πολλοί δικαστικοί αξιωματούχοι και πράκτορες αφιέρωσαν αμέτρητες ώρες συλλέγοντας, διατηρώντας και εξετάζοντας τα στοιχεία που ανακάλυπταν, ενώ το πιο δύσκολο έργο είχε αναλάβει ο 35χρονος εισαγγελέας Βίνσεντ Μπουλιόσι, ο οποίος όχι μόνο έπρεπε να αποδείξει ότι τα μέλη της οικογένειας Μάνσον έκαναν τους φόνους αλλά ακόμη ότι ο αρχηγός της οικογένειας είχε διατάξει τη σφαγή. Η δίκη του Μάνσον θα μείνει ιστορική. Είναι η πιο μακροσκελής δίκη στην ιστορία της αμερικανικής δικανικής επιστήμης. Στοίχισε περισσότερο από ένα εκατομμύριο δολάρια, το σώμα των ενόρκων απομονώθηκε για 255 ημέρες (περισσότερο από κάθε άλλη φορά), ενώ τα πρακτικά της δίκης φτάνουν τις 31.716 σελίδες. Το 1972 το Ανώτατο Πολιτειακό Δικαστήριο της Καλιφόρνιας κατάργησε τη θανατική ποινή στην πολιτεία και έτσι όλοι οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη. Εξω από το δικαστήριο τα μέλη της οικογένειας του Μάνσον ήταν πια αμέτρητα.

Ο πολύ προβεβλημένος γάμος με τον πολωνό σκηνοθέτη Roman Polanski στο Λονδίνο το Γενάρη του 1968.

Ο απόλυτος καλτ ήρωας

Αμέσως μετά τη δίκη δεκάδες φιλικά άρθρα γράφτηκαν για τον Μάνσον και τους πιστούς οπαδούς του, αυτή την ιδιαίτερη «οικογένεια» που κάποια στιγμή μετά τη δίκη απαριθμούσε εκατοντάδες μέλη. Για μια στιγμή μάλιστα φάνηκε ότι ο Μάνσον θα κερδίσει τον τίτλο του απόλυτου καλτ ήρωα, αλλά κάτι τέτοιο ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Τα μέλη της φαμίλιας είναι πια λιγοστά. Ωστόσο ο γερασμένος Μάνσον ακόμη λαμβάνει την τεράστια αλληλογραφία του στη φυλακή, τα περισσότερα γράμματα από πιτσιρικάδες που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τη μουσική που συνεχίζει να γράφει ή τρόπους για να προσχωρήσουν στη θεία οικογένεια. Δεκάδες θεατρικά έχουν γραφεί γι' αυτόν, ταινίες, τηλεοπτικά σίριαλ και ντοκυμαντέρ έχουν γυριστεί, ακόμη και μία όπερα. Οι Guns 'Ν' Roses στις ένδοξες ημέρες τους δεν δίσταζαν να παίζουν τα τραγούδια του στις συναυλίες τους, ενώ πρόσφατα ο Τσάρλι έγινε και καρτούν στο MTV όπου παλεύει με έναν άλλο σύγχρονο και διαβόητο Μάνσον, τον Μέριλιν.

Λονδίνο, 1969. Φωτ. Terry O'Neill. Η Sharon Tate ετοιμάζεται για τη γέννηση του παιδιού της. "I took this shot of Sharon two days before her murder. She was in London at the time ; she flew back to L.A. the following day. I remember her asking me along to a small house party being held at her home in the States, but I was too busy to accept. The memory of that invitation always makes me shiver now, with sadness as much as horror" (Terry O'Neill).

Γιατί, όμως, ενώ άλλοι δολοφόνοι, υπεύθυνοι για τον χαμό περισσοτέρων θυμάτων από ό,τι ο Μάνσον, διαγράφονται από τη λαϊκή μνήμη, η εικόνα και μόνο του Τσάρλι φέρνει στον νου αμέσως πανικό και τρόμο; Γιατί ο Μάνσον παραμένει τόσο τρομακτικός, ενώ οι σημερινές φωτογραφίες του από τη φυλακή κάθε άλλο παρά τρόμο αποπνέουν; Ισως γιατί οι άνθρωποι που διέταξε να εκτελεστούν και αυτοί που σχεδίαζε να δολοφονήσει στο μέλλον ήταν λαμπρές και όμορφες διασημότητες. Ισως ακόμη επειδή η Λινέτ Φρομ,κάποτε μέλος της φαμίλιας, απέτυχε να δολοφονήσει τον πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ, το 1975, αν και μάλλον είναι απίθανο να την έβαλε ο Μάνσον.

Cielo Drive (Los Angeles). Με τους φίλους της Jay Sebring (πάνω) και Voyteck Frykowski (κάτω) τον Αύγουστο του 1969, λίγες μέρες πριν την δολοφονική εισβολή των μελών της "Manson family", όπου και οι τέσσερις θα βρούν το θάνατο.

Η ζωντανή αλληγορία του κακού

Ο εισαγγελέας Μπουλιόσι πιστεύει ότι η κακή φήμη του Μάνσον συνεχίζεται ακόμη και σήμερα επειδή έπλεξε την πιο εκκεντρική και παράξενη, σχεδόν απίστευτη, υπόθεση δολοφονίας στην ιστορία, ενώ στο μοσχοπουλημένο μπεστ σέλερ του «Helter Skelter» είχε γράψει: «Στην πραγματικότητα δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ο Μάνσον είναι η πιο ζωντανή αλληγορία του Κακού. Είναι η προσωποποίηση του ανθρώπινου φόβου. Ιδιος σαν και αυτός του καρκίνου ή των σεισμών. Και ο ανθρώπινος φόβος είναι αυτός που ώθησε αυτή τη μισότρελη φιγούρα να κερδίσει ένα σχεδόν μυθολογικό στάτους».

Τη νύχτα της 9ης Αυγούστου 1969, κι ενώ ο Roman Polanski βρισκόταν ακόμη στο Λονδίνο για την προετοιμασία της επόμενης ταινίας του, τέσσερα μέλη της "Manson family", ο Charles "Tex" Watson, η Susan Atkins, η Patricia Krenwinkel και η Linda Kasabian διατάχθηκαν από τον "γκουρού" τους Charles Manson να "κάνουν τη δουλειά του Διαβόλου" και να σκοτώσουν όποιον βρούν μέσα στην κατοικία και το κτήμα. Αφού δολοφόνησαν και τους τέσσερις φίλους της Sharon Tate που βρίσκονταν μαζί της εκείνο το βράδυ, τους Jay Sebring, Wojciech Frykowski, Abigail Folger και Steven Parent, δεν έδειξαν κανένα έλεος για την ίδια που ήταν έγκυος στον 8ο μήνα, κατακρεουργώντας την με φρικτό τρόπο και γράφοντας με το αίμα της τη λέξη "γουρούνια" στην εξώπορτα και στους τοίχους της βίλας. Στην κάτω φωτογραφία, ο Roman Polanski σοκαρισμένος

Ο Μάνσον σήμερα παραμένει ένας εξηντάρης παθητικός φυλακισμένος που μάλλον δεν θα γευθεί ποτέ την ηδονή της ελευθερίας γιατί απλά κανένας δεν θέλει να τον βγάλει με αναστολή. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να εμπιστευθεί τον λόγο τιμής ενός γέρου που για χρόνια στο κελί του αλληλογραφεί με τα πιο φανατικά στοιχεία της σημερινής κοινωνίας; Σήμερα σχεδόν κάθε αποξενωμένη και ηθικά ξεχαρβαλωμένη ομάδα στην Αμερική, από τους σατανιστές ως τους νεοναζιστές σκίνχεντ, όλοι έχουν αγκαλιάσει τον Μάνσον και έχουν μεθύσει με το δηλητήριο της μοχθηρής φιλοσοφίας του. Η φιγούρα του έχει γίνει πια το πνευματικό τους είδωλο, ενώ ο ίδιος, έστω και στη φυλακή, θα παραμένει ο αρχιερέας του αντικαθεστωτικού μίσους. Ή, όπως λέει και ο ίδιος, «θα είμαι πάντα Θεός για τους φίλους μου και Σατανάς για τους εχθρούς μου». * Διεύθυνση επικοινωνίας με τον Τσαρλς Μάνσον: http: //members.aa.net/~wdevil/contactCM.htm