Rest In Peace: Helene Jegado - η δηλητηριάστρια της Βρεττάνης ..

Το Μάρτιο του 1848 η Hιlθne Jιgado ήταν στη Rennes. Στις 6 Νοεμβρίου του επομένου έτους, έχοντας απολυθεί από διάφορα σπίτια για κλοπές, γίνεται η μοναδική υπηρέτρια ενός ζευγαριού, των Rabot. Ο γιος τους Albert, ο οποίος ήταν ήδη άρρωστος, πεθαίνει στο τέλος του Δεκέμβρη. Είχε φάει έναν χυλό που του είχε ετοιμάσει η Hιlθne. Τον επόμενο Φεβρουάριο, έχοντας ανακαλύψει τις «αφαιμάξεις» της οικογενειακής κάβας από τη Jιgado, ο κ. Rabot την ειδοποιεί ότι θα πρέπει να εγκαταλείψει το σπίτι του μέσα σε δέκα ημέρες. Αυτό έγινε στις 3 του μηνός. Την επόμενη ημέρα, ο κ. και η κ. Rabot αρρωσταίνουν αμφότεροι, αφού τρώνε τη σούπα που τους ετοίμασε η Hιlθne. Η πεθερά του Rabot έφαγε μια πίτα, επίσης μαγειρεμένη από την Hιlθne και αρρώστησε κι εκείνη. Όλοι ανένηψαν μετά την αποχώρηση της Hιlθne, αλλά ο Rabot, όπως και ο de Lome πριν από αυτόν, έμεινε μερικώς παράλυτος για αρκετούς μήνες.

Η επόμενη θέση της Hιlθne Jιgado είναι με την οικογένεια Ozanne. Τη συλλαμβάνουν να κλέβει και να καταναλώνει αλκοόλ. Μετά από αυτό ο μικρός γιος των Ozanne πεθαίνει ξαφνικά. Ο γιατρός που κλήθηκε, απέδωσε το θάνατο σε ασφυξία από βαριάς μορφής λαρυγγίτιδα.

Την επομένη του θανάτου του μικρού Ozanne, η Hιlθne μπαίνει στην υπηρεσία του κ.Roussell, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «Bout du Monde» στη Rennes. Έξι εβδομάδες αργότερα, η μητέρα του Roussell αρρωσταίνει ξαφνικά, αφού έχει κάνει δριμείες παρατηρήσεις στην Hιlθne Jιgado για τους κακούς της τρόπους. Είχε φάει κάποια σούπα που είχε μαγειρέψει η Hιlθne. Η αρρώστια την ταλαιπώρησε πολύ καιρό και χρειάστηκαν 18 μήνες για να αναρρώσει με μεγάλη δυσκολία.

Στο ξενοδοχείο, μαζί με τη Jιgado, εργαζόταν και μια υπηρέτρια, τριάντα περίπου ετών, ηPerrotte Mace, στην οποία τα αφεντικά είχαν μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη, καθώς ήταν μαζί τους πέντε χρόνια και ήταν απόλυτα ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες της. Ήταν μια γερή και δυνατή γυναίκα, η οποία είχε συμφωνήσει με την ηλικιωμένη κ. Roussell για την ανάρμοστη συμπεριφορά της Hιlθne Jιgado. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την αδυναμία που της έδειχναν οι Roussell, ήταν αρκετά για να στρέψουν την Hιlθne εναντίον της. Υπήρχε, όμως, και ένας άλλος λόγος ζήλειας: ο Jean Andrι, μαραγκός και συντηρητής του ξενοδοχείου, αν και ήταν αρκετά φιλικός με την Hιlθne, έδειχνε πως προτιμούσε τη νεώτερη και ομορφότερη Perrotte. Δυο μήνες μετά την ασθένεια της κ.Roussell, η Perrotte ασθενεί με παρόμοια ασθένεια και, παρά τη γερή της κράση, πέφτει στο κρεβάτι. Υποφέρει από εμετούς και διάρροιες, πόνους στο στομάχι και τα άκρα, πρήξιμο του υπογάστριου και των ποδιών. Μάχεται για τη ζωή της με όλες της τις δυνάμεις, αλλά υποκύπτει την 1^η Σεπτεμβρίου του 1850. Οι γιατροί που κλήθηκαν από την οικογένεια, οι Vincent και Guyot, έδειξαν πολύ προβληματισμένοι από την πορεία της ασθένειας. Εκεί που η κοπέλα φαινόταν να συνέρχεται, ξαφνικά ερχόταν μια ακόμα πιο μεγάλη επιδείνωση. Μετά το θάνατο της Perrotte, ζήτησαν πιεστικά την άδεια να πραγματοποιήσουν νεκροψία, αλλά οι χωρικοί συγγενείς της έδειξαν τη συνήθη, για ανθρώπους της τάξης τους, απροθυμία. Η Hιlθne συνελήφθη, για άλλη μια φορά, να κλέβει ποτά και απολύθηκε. Δεκαπέντε μέρες αργότερα εργαζόταν για τους Bidard.

Η σύλληψη

Ο Thιophile Bidard ήταν καθηγητής δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Rennes και είχε ένα μεγάλο σπίτι με αρκετούς υπηρέτες. Λίγο καιρό μετά την πρόσληψη της Hιlθne Jιgado, μια από τις υπηρέτριες του σπιτιού, η Rose Tessier, αρρωσταίνει αφού έχει φάει φαγητό που μαγείρεψε η Hιlθne και πεθαίνει.

Το 1851 μια άλλη υπηρέτρια, η Rosalie Sarrazin, αρρωσταίνει και πεθαίνει επίσης. Δυο γιατροί προσπάθησαν να σώσουν τη Sarrazin και, επειδή τα συμπτώματα της ασθένειάς της ήταν ίδια με αυτά της Tessier, πείθουν τους συγγενείς να επιτρέψουν να γίνει νεκροψία. Η Hιlθne Jιgado συγκέντρωσε τις υποψίες όλων όταν διακήρυξε την αθωότητά της, πριν καν κανείς προλάβει να την κατηγορήσει. Τελικά συνελήφθη την 1^η Ιουλίου του 1851.

Από το 1833 μέχρι το 1841, οι περιπλανήσεις της Hιlθne Jιgado σε πρεσβυτέρια και πλούσια σπίτια της γαλλικής επαρχίας, είχαν ως αποτέλεσμα 23 θανάτους, 6 ασθένειες και αρκετές κλοπές.

Η δίκη

Αυτά είναι τα γεγονότα αναφορικά με τη δραστηριότητα της Hιlθne Jιgado, από το 1833 μέχρι το 1851, όπως ήρθαν στο φως από τις έρευνες που έγιναν για λογαριασμό του Εισαγγελέα της Rennes. Όλα τα πιθανά κανάλια πληροφοριών εξετάστηκαν ενδελεχώς, προκειμένου να αποκαλυφθεί ο τρόπος που η Hιlθne προμηθευόταν το αρσενικό, αλλά χωρίς επιτυχία. Κατά την εξέτασή της από τον Δικαστή, αρνήθηκε σθεναρά οποιαδήποτε γνώση για το δηλητήριο. «Δεν ξέρω τίποτα για το αρσενικό, δεν ξέρω καν τι είναι. Κανείς μάρτυρας δεν υπάρχει που να καταθέσει ότι διέθετα από αυτό». Εικάζεται ότι είχε προμηθευτεί μια μεγάλη ποσότητα αρσενικού τα πρώτα χρόνια και την κουβαλούσε μαζί της. Στις πρώτες, δε, ισχυρές υποψίες εναντίον της, φρόντισε να την ξεφορτωθεί. Κατά τη διάρκεια της δίκης της υπήρξαν καταθέσεις ότι είχαν ανακαλυφθεί μικρά δεματάκια σε ένα ντουλάπι στο Locmine που χρησιμοποιούσε η Hιlθne, αλλά δεν αποδείχτηκε ποτέ ότι αυτά τα δεματάκια περιείχαν αρσενικό. Επίσης ποτέ δεν αποδείχτηκε, χωρίς αμφιβολία, πως είχε αρσενικό στην κατοχή της.

Η δίκη της Hιlθne Jιgado άρχισε στις 6 Δεκεμβρίου του 1851, αλλά καθώς τα εγκλήματα που είχε διαπράξει μέχρι το 1841 είχαν παραγραφεί, σύμφωνα με μια διάταξη του γαλλικού νόμου περί εγκλημάτων κατά της ζωής, παραπέμφθηκε μόνο για τρεις δολοφονίες, τρεις απόπειρες δολοφονίας και έντεκα κλοπές. Η συμπεριφορά της κατά τη διάρκεια της δίκης ήταν αλλοπρόσαλλη: πότε μουρμούριζε ταπεινά και πότε ξεσπούσε σε κραυγές. Επέμενε να αρνείται οποιαδήποτε γνώση για το αρσενικό και τις δηλητηριάσεις, παρά τα εναντίον της στοιχεία. Οι γιατροί που είχαν εξετάσει τα πρώτα της θύματα δεν είχαν παρατηρήσει τίποτα ύποπτο, αλλά μετά την εκταφή και νεκροψία των τελευταίων της θυμάτων, ίχνη αρσενικού βρέθηκαν σε όλα τα πτώματα.

Ο Magloire Dorange, συνήγορος υπεράσπισης, έκανε μια αξιοσημείωτη καταληκτική αγόρευση, ισχυριζόμενος ότι η Hιlθne Jιgado χρειαζόταν περισσότερο χρόνο προκειμένου να μετανοήσει για τα εγκλήματά της, και θα έπρεπε να την απαλλάξουν από τη θανατική ποινή, καθώς - επιπλέον- έπασχε από καρκίνο και θα πέθαινε ούτως ή άλλως.

Παρ';όλα αυτά η Hιlθne Jιgado καταδικάστηκε να πεθάνει στη γκιλοτίνα και εκτελέστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1852.

Η υπόθεση και η δίκη της Hιlθne Jιgado, προκάλεσε μικρή αίσθηση στην εποχή της, καθώς επισκιάστηκε από τις σοβαρές πολιτικές εξελίξεις στο Παρίσι. Τέσσερις μέρες πριν αρχίσει η δίκη της Jιgado, στις 2 Δεκεμβρίου του 1851 ο Louis-Napolιon Bonaparte, πρόεδρος της Δεύτερης Γαλλικής Δημοκρατίας και ανηψιός του Napolιon Bonaparte, κάνει πραξικόπημα στο Παρίσι, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα τη διάλυση του Κοινοβουλίου και την επανίδρυση της Γαλλικής Αυτοκρατορίας τον επόμενο χρόνο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Βιβλία