Πρώτος ο Jim Morrison δεύτερος ο Ray Manzarek ... Καλο ταξίδι Ray, see you on the other side (1939-2013)

Συνιδρυτής και κιμπορντίστας στους θρυλικούς Doors, ο Raymond Daniel Manczarek, Jr.,απεβίωσε σε ηλικία 74 ετών, χτυπημένος από την επάρατη νόσο…

Ο Ray Manzarek γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1939 και από το 1965 έως το 1973, αποτέλεσε σημαντικό «κρίκο» στην «αλυσίδα» ενός από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα της ροκ, του οποίου ηγούταν ο αξέχαστοςJim Morrison.

Λίγη ώρα πριν, γνωστοποιήθηκε ότι ο Manzarek έχασε τη μάχη για τη ζωή, σε νοσοκομείο του Rosenheim στηΓερμανία. Η οικογένειά του ζητά ευγενικά σε όποιον ενδιαφέρεται να αποστείλει λουλούδια, να κάνει μια δωρεά στοwww.standup2cancer.org, στη μνήμη του θανόντα.

Δήλωση για το χαμό του Manzarek δημοσίευσε   ο κιθαρίστας των Doors,  Robby Krieger:  Λυπήθηκα πολύ μόλις έμαθα για τον θάνατο του φίλου μου και συνοδοιπόρου Ray Manzarek.  Είμαι ευτυχής που έπαιξα μαζί του ζωντανά τα τραγούδια των Doors, μέχρι και πριν από λίγα χρόνια…”

Ο Ray Manzarek ή αλλιώς Raymond Daniel Manzarek, Jr. όπως είναι το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου το 1939. Είναι ένας Αμερικανός μουσικός, τραγουδιστής, παραγωγός, συγγραφέας, συνιδρυτής και μέλος των The Doors από το 1965 έως το 1973 και των The Doors του 21ου αιώνα. Είναι το παλαιότερο μέλος του συγκροτήματος.

Ο Ray Manzarek είναι Πολωνός στην καταγωγή αλλά γεννημένος και μεγαλωμένος στη Νότια πλευρά του Chicago της πολιτείας του Illinois. Καθώς μεγάλωνε έκανε ιδιαίτερα μαθήματα με τον πιανίστα Bruno Michelotti και με άλλους. Το 1962-1965 σπούδασε στο τμήμα κινηματογραφίας του πανεπιστημίου της California όπου εκεί συνάντησε έναν φοιτητή που λεγόταν Jim Morrison. Σαράντα ημέρες αφότου τελείωσαν τη σχολή τους νομίζοντας ότι ο καθένας έχει ήδη τραβήξει την δική του πορεία συναντήθηκαν τυχαία στην παραλία Venice της California. Εκεί ο Jim Morrison είπε στον Ray Manzarek ότι έχει γράψει κάποια τραγούδια και εκείνος προθυμοποιήθηκε να τα ακούσει και καθώς ο Morrison του τραγούδησε με πολύ απλό τρόπο το «Moonlight Drive» ο Manzarek είπε ότι του αρέσει και θα μπορούσαν να τα δουλέψουν μαζί. Εκείνη την στιγμή δημιουργήθηκαν οι The Doors. Ο Ray Manzarek συνάντησε τον ντράμερ John Densmore και τον κιθαρίστα  Robby Krieger σε ένα σεμινάριο πνευματικού διαλογισμού. 

Τον Ιανουάριο του 1966 οι Doors ανέλαβαν να παίξουν την μουσική για ένα club στην Sunset Strip δηλαδή την Sunset Boulevard που ήταν χαρακτηριστική για την τεράστια υπαίθρια διαφήμιση της. Το club αυτό ονομαζόταν «The London Fog» και με βάση τα λεγόμενα του Manzarek δεν ερχόταν ποτέ κανείς παρά μόνον κάποιοι ναύτες και ένα δύο μόνιμα μεθυσμένους τύπους. Αυτή ήταν μια καταθλιπτική εμπειρία αλλά τουλάχιστον τους δόθηκε η ευκαιρία να βρεθούν και να παίξουν μαζί σαν συγκρότημα. Την ίδια μέρα που οι Doors απολύθηκαν από εκείνο το club προσελήφθησαν σε ένα άλλο με το όνομα Whisky a Go Go και στην πρώτη τους παράσταση έπαιξαν μαζί με ένα συγκρότημα που λεγόταν Them με την συμμετοχή του Van Morrison σε αυτό. Οι Doors ηχογράφησαν για πρώτη φορά στην Columbia Records αλλά μετά από αρκετό καιρό απραξίας ζήτησαν να λυθεί το συμβόλαιο με αυτήν την εταιρεία. Μετά από μερικούς μήνες ο Jac Holzman ανακάλυψε ξανά τους Doors και τους έκανε συμβόλαιο μα την Elektra Records.

Οι Doors είχαν συνήθως έλλειψη σε μπασίστα και γι’ αυτόν τον λόγο ο Ray Manzarek αναπλήρωνε αυτό το κενό με ένα Fender Rhodes Piano Bass(πλήκτρα που λειτουργούσαν σαν αντικατάσταση του πραγματικού μπάσου). Πάντως ο χαρακτηριστικός του ήχος ήταν αυτός του Vox Continental (ενός ηλεκτρονικού «οργάνου» του τύπου διαιρέτη συχνοτήτων που βασιζόταν στα τρανζίστορ και είχε μεγάλη πέραση την δεκαετία 1960 έως 1970) ήταν ένα όργανο που χρησιμοποιήθηκε από πολλά ψυχεδελικά συγκροτήματα της εποχής. Περιστασιακά τραγούδησε για τους Doors με μια πιο blues φωνή παρά rock συμπεριλαμβανομένου του live τους “Close To You”. Επίσης τραγούδησε στα δύο τελευταία άλμπουμ των Doors μετά τον θάνατο του Jim Morrison το “Other Voices” και το “Full Circle”.

Καλό ταξίδι Ray .. Rest In Peace

»

Ποιοί μας άφησαν το 2013 (Μέρος δέυτερο)

Μάργκαρετ Θάτσερ, Βαρόνη Θάτσερ 

13 Οκτωβρίου 1925 – 8 Απριλίου 2013

Πρωθυπουργος του Ηνωμένου Βασιλείου απο το 1979-1990

Maria Tallchief

January 24, 1925 - April 11, 2013 

Πασίγνωστη χορεύτρια του μπαλλέτου

Jeanne Cooper 

(October 25, 1928 – May 8, 2013),

Ηθοποιός

Γνωστή για το πρωταγωνιστικό ρόλο της στα Ατίθασα Νιάτα

Chrissy Amphlett 

(25 October 1959 – 21 April 2013)

Τραγουδίστρια του συγκροτήματος Divinyls 

Jonathan Winters 

(November 11, 1925 – April 11, 2013)

Αμερικανός κωμικός ηθοποιός και συγγραφέας

Bryan Forbes

 (22 July 1926 – 8 May 2013) 

Γνωστός Αγγλος σκηνοθέτης σεναριογράφος και ηθοποιός

Andrew Simpson

 (17 December 1976 – 9 May 2013)

Ολυμπιονίκης Ιστιοπλοίας

Ottavio Missoni 

(11 February 1921 – 9 May 2013) 

Ιταλός σχεδιαστής μόδας, ιδρυτής του οίκου Missoni

Mariangela Melato 

(19 September 1941 – 11 January 2013)

Ιταλίδα ηθοποιός

»

Χιώτης - Λίντα: Οι αναμνήσεις ενός έρωτα

Μια ζωή σαν παραμύθι για δύο ανθρώπους που έγιναν μύθοι, ερωτεύθηκαν με πάθος και καθιερώθηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά ζευγάρια της ελληνικής μουσικής σκηνής

Από τη ΒΙΚΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Μια ζωή σαν παραμύθι για δύο ανθρώπους που έγιναν μύθοι, ερωτεύθηκαν με πάθος και καθιερώθηκαν ως ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά ζευγάρια της ελληνικής μουσικής σκηνής ξετυλίγεται στο βιβλίο του Μάκη Δελαπόρτα «Περασμένες μου αγάπες». Ο λόγος για τον Μανόλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα, που κατάφεραν να γράψουν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στη μουσική ιστορία της χώρας μας. Ο Μάκης Δελαπόρτας γράφει αναφερόμενος σε δύο καλλιτέχνες που μεσουράνησαν πριν από μισό αιώνα, ωστόσο τα τραγούδια τους αφορούν ακόμη τους νέους ανθρώπους: «Ο Χιώτης και η Λίντα έγιναν οπαδοί της ίδιας άποψης, της ίδιας ενέργειας και της ίδιας καλλιτεχνικής ανησυχίας. Απέδειξαν πως, όταν δύο άνθρωποι και δη χαρισματικοί ενώσουν τις δυνάμεις τους, αυτό που μπορούν να αφήσουν στις επόμενες γενιές δεν είναι απλώς όμορφες μελωδίες με αέρινες φωνές, αλλά κρύσταλλα διάφανα σαν πολύτιμα διαμάντια».

 Δύο νέοι άνθρωποι, άλλωστε, στάθηκαν αφορμή για τη συγγραφή αυτού του έργου. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας στην αρχή του βιβλίου του: «Παρασκευή απόγευμα. Κατηφορίζω την Πανεπιστημίου κατευθυνόμενος στο πιο πολυσύχναστο μουσικό κέντρο της πόλης, το Metropolis. Οι αραιές μου πλέον επισκέψεις στον πολύβουο δακτύλιο της Αθήνας συνοδεύονται πάντα και από μια περαντζάδα από το συγκεκριμένο δισκοπωλείο, για την απαραίτητη μουσική ενημέρωση. Καθώς το βλέμμα μου περιεργάζεται τις καινούργιες δισκογραφικές κυκλοφορίες, το αφτί μου, άθελά του, πιάνει μια στιχομυθία δύο δεκαπεντάρηδων πιτσιρικάδων.

Ρε συ, ξέρεις τι θέλω να αγοράσω;

Τι; τον ρωτάει ο άλλος.

Μανόλη Χιώτη και Μαίρη Λίντα! Τι φωνάρα, ρε, αυτή η Λίντα!

Ναι, αλλά και τι μπουζούκι αυτός ο τύπος! Πολύ ροκ κατάσταση, ρε!».

Κάπως έτσι ο Μάκης Δελαπόρτας έδωσε κλότσο στην κόκκινη ανέμη να γυρίσει και το παραμύθι ξεκίνησε...

Το δέκατο τρίτο παιδί

Στο φούρνο 

του μπαμπά μου/

γεννήθηκα ένα βράδυ/

κοντά σε μια φραντζόλα/

και σ' ένα παξιμάδι

Αυτό το τετράστιχο τραγουδούσε συχνά η Μαρία Δημητροπούλου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της αγαπημένης Μαίρης Λίντα. Κόρη του Αλέκου και της Βασιλικής Δημητροπούλου, γεννήθηκε μια νύχτα στο φούρνο του πατέρα της στα Χαλικιάτικα του Πύργου, ενώ η γιαγιά της, η κυρα-Μαριγώ, που ήταν μαία, βοήθησε τη μητέρα της να τη φέρει στον κόσμο. Ήταν το δέκατο τρίτο παιδί της οικογένειας και ο πατέρας της, σαν να γνώριζε από τότε την τύχη της, είχε πει όταν άκουσε το κλάμα της: «Α, αυτή θα μου γίνει τραγουδίστρια!». Πού να το ξερε τότε ότι το μικρό αγγελούδι που καλωσόριζε στον κόσμο θα γινόταν μία από τις σημαντικότερες τραγουδίστριες της γενιάς της.

Η μαθήτρια και ο δάσκαλος

Η Μαιρούλα ήταν δεν ήταν 10 χρόνων και το ταλέντο της στο τραγούδι ήταν ήδη εμφανές. Μαζί με τη μητέρα της, λοιπόν, πήγαν στο νυχτερινό κέντρο του Παναγιώτη Κόκκαλη, που υπήρξε μεγάλος επιχειρηματίας, ώστε η μικρή να πιάσει εκεί δουλειά και να κάνει τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι. Όσο η μητέρα της συνεννοούνταν με τον επιχειρηματία, η μικρή Μαίρη καθόταν στο μαγαζί και την περίμενε αμέριμνη. Εκεί όμως τη συνάντησε η μοίρα στο πρόσωπο ενός νεαρού μουσικού, που εξελίχθηκε σε μέντοράς της και αργότερα στον άντρα της ζωής της.

Η μικρή είδε τον ξανθό άντρα να ξεπροβάλει από την κουίντα και να κατευθύνεται προς το μέρος της. Την εντυπωσίασαν τα γκριζοπράσινα μάτια του, το πρόσωπό του, ο τρόπος που κινούνταν, ο αέρας που εξέπεμπε, η μυρωδιά του... Και όταν την πλησίασε παρόλο που ήταν πολύ μικρή, ένιωσε περίεργα και μπερδεμένα συναισθήματα, που ποτέ πριν δεν είχε ξανανιώσει. Έτσι κάπως έγινε η γνωριμία της τραγουδίστριας με τον «άρχοντα της πενιάς» Μανόλη Χιώτη, μια γνωριμία που έμελλε να εξελιχθεί σε φλογερό πάθος. Αρχικά εκείνος την έβλεπε απλώς σαν μαθήτριά του, αφού η ηλικία της στην πρώτη τους γνωριμία ήταν πάρα πολύ μικρή. Της έμαθε τα πρώτα της τραγούδια και μάλιστα ήταν κάπως κωμικό να τα τραγουδάει ένα τόσο μικρό κοριτσάκι. Το πρώτο τραγούδι ήταν το περίφημο «Καφεδάκι»: «Συχνά τα βράδια μοναχή με παρατάς/και στο τσαρδάκι σου έρχεσαι μόνο/για να πιεις το καφεδάκι σου». Το δεύτερο λεγόταν «Οι ντιντήδες» και έλεγε: «Να μου λείπουν οι ντιντήδες, οι μοντέρνοι/θέλω άντρα ν αγαπάει και να δέρνει».

 Ο Χιώτης πίστευε όμως στο ταλέντο της και ήθελε να της δώσει και άλλα τραγούδια του. Η συνεργασία τους συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά με πολύ μεγάλη επιτυχία. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν ακόμη ο Γιώργος Μητσάκης, ο Χάρης Λεμονόπουλος, ο Δημήτρης Μπέμπης (σ.σ.: από τα καλύτερα μπουζούκια), ο Γιώργος Γοζαδίνος, η Βούλα Δερέμπεη στο πιάνο και ο Τάκης Μπίνης στο τραγούδι. Μεγάλο σχήμα, αλλά η στιγμή που... έκλεβε τις εντυπώσεις και έπαιρνε το περισσότερο χειροκρότημα ήταν εκείνη που εμφανίζονταν στη σκηνή ο Μανόλης Χιώτης με τη Μαίρη Λίντα.

Παραμυθένιος γάμος

Απρίλιος του 1959. Η Μαίρη κατεβαίνει τα σκαλιά του σπιτιού της ντυμένη νύφη, στηριζόμενη στο μπράτσο των φιλενάδων της Μπέτυς Μοσχονά και Ρένας Βλαχοπούλου. Έλαμπε από ευτυχία, απέπνεε φρεσκάδα και απίστευτη ηρεμία. Ο Μανόλης είχε κρατήσει την υπόσχεσή του και το όνειρό της σε λίγη ώρα θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Το μυαλό της όμως γυρνούσε πίσω στο «Πιγκάλς», τη βραδιά που ο Μανόλης της είχε ζητήσει να του πει πως τον αγαπάει και της έδωσε την υπόσχεση πως, όταν μεγαλώσει και φτάσει μέχρι τον ώμο του σε ύψος, θα την παντρευτεί.

Στην εκκλησία περίμεναν όλοι οι φίλοι, οι συγγενείς, οι συνεργάτες του ζευγαριού για να τους χειροκροτήσουν και να τους ευχηθούν να ζήσουν ευτυχισμένα. Τη νύφη παρέδωσε στο γαμπρό ο μεγάλος αδερφός της, αφού ο πατέρας της είχε πεθάνει λίγους μήνες πριν και δεν πρόλαβε να ζήσει αυτή την ευτυχισμένη στιγμή της κόρης του. Το γλέντι που ακολούθησε το γάμο έγινε στο σπίτι του ζευγαριού στην Κυψέλη και κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Οι δυο τους, αν και βρίσκονταν στο απόγειο της δόξας τους, προτίμησαν να κάνουν το γάμο τους με διακριτικότητα, χωρίς φανφάρες και θόρυβο. Βέβαια, την ίδια λογική δεν είχε και ο Τύπος, καθώς την επομένη φωτογραφίες και λεπτομέρειες από το γάμο δημοσιεύτηκαν σε όλα τα έντυπα της εποχής.

Το βραβείο και η συνεργασία με τον Θεοδωράκη

Καλοκαίρι του 1961. Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού. Η Μαίρη είναι ανάμεσα στις διαγωνιζόμενες με δύο συμμετοχές, την «Απαγωγή» του Μίκη Θεοδωράκη και το «Χορεύει μια πεντάμορφη» της Λιάνας Ρουσιάνου. Το άγχος είναι μεγάλο, αφού τα προγνωστικά θέλουν για μία ακόμη χρονιά να βραβεύονται ο Χατζιδάκις και η Μούσχουρη. Η Μαίρη ανησυχεί και αγχώνεται, ο Μανόλης προσπαθεί να την ηρεμήσει και να τη στηρίξει σε αυτό που πρέπει να κάνει. Τα λόγια του της δίνουν δύναμη και καταφέρνει να ερμηνεύσει μοναδικά το τραγούδι. Το πρώτο βραβείο είναι δικό της, όπως ψηφίζει λίγο αργότερα η επιτροπή, και η ίδια πετάει στα ουράνια από τη χαρά της. Η Μαίρη Λίντα ανακηρυσσόταν η καλύτερη τραγουδίστρια για το 1961!

Ο χωρισμός

Η Μαίρη ήθελε πολύ να κάνει ένα παιδί. Ειδικά ένα παιδί με τον άντρα που αγάπησε όσο κανέναν άλλο. Ένα παιδί που δεν κατάφερε να κάνει, ένα αγκάθι που πάντα την πονούσε. Η μεγάλη κούραση, η ασταμάτητη δουλειά και το τεράστιο άγχος ήταν οι σημαντικές αιτίες που το διάσημο ζευγάρι δεν απέκτησε ένα παιδί. Βέβαια, είχαν κάνει αρκετές προσπάθειες, αλλά τίποτα δεν γινόταν να βοηθήσει την κατάσταση. Μέσα της αισθανόταν πως και η σχέση της με τον Μανόλη έφτανε στο τέλος, αν και δεν μπορούσε να το συνειδητοποιήσει, αφού είχε μάθει μια ζωή να ζει δίπλα του, από τα 15 της. Η Μαίρη ήθελε να προχωρήσει, να πάει παραπέρα. Η ζήλια, η καθημερινότητα, η ένταση και οι προστριβές είχαν εκφυλίσει τη σχέση τους, είχαν φθείρει το πάθος. Οι δυο τους χώρισαν τόσο αθόρυβα όσο έσμιξαν κάποια στιγμή χτυπημένοι από τα βέλη του έρωτα. «Ξαναδουλέψαμε μαζί το καλοκαίρι του 1967, στο Σεραφίνο. Κάτω από τις ίδιες επαγγελματικές συνθήκες, αλλά πολύ διαφορετικές πλέον στην προσωπική μας ζωή.

 Δεν ήταν εύκολη ούτε για μένα ούτε για κείνον αυτή η συνύπαρξη, ο κόσμος όμως μας ήθελε μαζί. Στις 15 Αυγούστου, την ημέρα της Παναγίας, που είχα τη γιορτή μου, την ώρα που ήμαστε πάνω στο πάλκο ακούστηκαν από κάτω κάποιοι να φωνάζουν: Χιώτη, φίλησέ τη! Γιορτάζει σήμερα! Φίλησέ τη!. Εκείνος, μην μπορώντας να κάνει κάτι, βούρκωσε, άφησε το μπουζούκι του πάνω σε μια καρέκλα και μπήκε κλαίγοντας στο καμαρίνι του. Εκείνη η μέρα ήταν και η τελευταία της συνεργασίας μας. 

Αυτής της μοναδικής συνεργασίας, που άφησε πίσω της υπέροχες στιγμές, αξέχαστες μελωδίες και διαχρονικά τραγούδια. Ο Χιώτης πέθανε στις 20 Μαρτίου 1970. Τρία χρόνια μετά το χωρισμό μας», διηγείται η Μαίρη Λίντα, που μετά το θάνατό του ένιωσε απέραντες τύψεις, αφού πάντα μέσα της πιστεύει ότι, αν είχαν μείνει μαζί, εκείνος θα είχε ζήσει περισσότερο.

»

Ο Παράξενος Θάνατος του Jim Morrison (Οτι ακούστηκε και γράφτηκε..)

 ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΡΕΥΝΑ

Η επίσημη ιστορία είναι ότι ο Jim Morrison πέθανε στην ηλικία των 27 ετών τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Ιουλίου 1971, στην μπανιέρα του στο διαμέρισμά του στο Παρίσι με τη φίλη του Pamela Courson.

Ο Μάνατζερ των Doors Bill Sidons πέταξε απο το L.A στο Παρίσι , αλλά δεν είδε ποτέ το σώμα του.

Γιατί όμως; Οι μόνοι που υποτίθετε πως το είδαν ήταν οι νοσηλευτές άμεσης ανάγκης και ο γιατρός Dr. Max Vassile, ο οποίος είναι πλέον νεκρός.Ποτέ δεν έδωσε καμμία συνέντευξη , μόνο έλεγε πως ο Jim Morrison πέθανε απο φυσικά αίτια, και συγκεκριμένα απο καρδιακή προσβολή γιαυτό και δεν χρειάστηκε να γίνει αυτοψία.

Σ¨΄ενα άρθρο της DailyMail (το οποίο θα είναι και η αμέσως επόμενη ανάρτηση του blog μας μόλις μεταφραστεί), τα πράγματα έχουν αλλάξει αρκετά. Λέγεται ότι ο Jim Morrison πέθανε στην τουαλέτα γνωστού κλάμπ του Παρισίου και πως η γνωστή τραγουδίστρια  Marianne Faithful η οποία βρισκόταν εκεί εκείνο το βράδυ, ορκίστηκε να μη μιλήσει ουτε να δημοσιοποιήσει πληροφορίες για τον λόγο που ο Jim Morrison πήρε υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία αγόρασε απο δύο ντιλερς εκείνο το βράδυ για την φίλη του Pamela Courson.O Jim Morrison δεν είχε κανει ποτέ χρήση ηρωίνης στις Η.Π.Α και συχνά δήλωνε την απέχθεια του για το συγκεκριμένο ναρκωτικό αλλά και για τις βελόνες.

Τί ακριβώς άραγε είδε η τραγουδίστρια  Marianne Faithful εκείνο το βράδυ.......;;

Marianne Faithful 

Επομένως, γιατί ο Jim Morrison να άρχιζε να παίρνει ηρωίνη στο Παρίσι;

Και άν όντως πήρε υπερβολική δόση γιατί η διάσημη τραγουδίστρια να πήρε όρκο να μή μιλήσει για το τί έγινε εκείνο το βράδυ που πέθανε ο Jim Morrison; Δεν θα έπρεπε αυτό το γεγονός (ο θάνατος απο υπερβολική δόση) να έβγαινε στον τύπο έστω μερικές εβδομάδες αργότερα; Οπότε αναρωτιόμαστε....Τί συνέβει πραγματικά στον Jim Morrison;

Σε μία συνέντευξή του με τη Lizzie James (την οποία προκειται και αυτήν να δημοσιεύσουμε), μιλά για την απέχθειά του προς τα ναρκωτικά Υποθετικά πρέπει να πιστέψουμε πως πέθανε απο υπερβολική χρήση ναρκωτικών που ακολούθησε η ανακοπή καρδιάς. Ομως ο προσωπικός του γιατρός στις Η.Π.Α Dr. Derwin του έδωσε τα αποτελέσματα των εξετάσεων του που έκανε πριν φύγει για τη Γαλλία  και ο ίδιος ο γιατρός δήλωσε πως η υγεία του Jim Morrison ήταν σε εξαιρετική κατάσταση πρίν φύγει για το Παρίσι.

Έχω παρατηρήσει ένα μοτίβο. Αφού σκοτώνουν διάσημους και σημαντικούς ανθρώπους και στη συνέχεια γίνονται μύθοι, πάντα κάνουν κάτι για να στρέψουν τον πληθυσμό εναντιον τους γράφοντας ψέμματα όπως το παρακάτω: 

contactmusic.com morrison was bisexual

Διαφορετικά, οι άνθρωποι μπορούν απλά να εμνευστούν και να προσπαθήσουν να ανακαλύψουν απο τί πραγματικά πέθανε

Τα υπόλοιπα τρία μέλη των Doors,οι πρώην φίλοι αλλα και άτομα που τον ήξεραν καλά ,  δήλωσαν πως το συγκεκριμένο βιβλίο Jim Morrison: Life, Death, Legend, by Stephen Davis διαδίδει το ψέμα του ότι ο Jim Morrison ήταν αμφιφυλόφιλος  ή ομοφυλόφιλος. Ολοι οι παραπάνω όμως λένε απόλυτα πως ήταν Straight.

O Jim Morrison αγαπούσε πολύ την κοπέλα του Pamela Courson,η οποία με τη σειρά της πέθανε ακριβώς 2 χρόνια και 9 μήνες μετά το θάνατο του Jim Morrison, στις 25 Απριλίου 1974 απο υπερβολική δόση ηρωίνης .

Πόσοι μεγάλοι rock star της εποχής εκείνης πέθαναν απο υπερβολική δόση και με τη σειρά τους οι σύντροφοι τους πέθαναν απο τα ίδια αίτια; Σας διαβεβαιώνω πολλοί!

Το βιβλιο  No One Here Gets Out Alive, by Jerry Hopkins and Danny Sugerman, περιγράφεται ως η πρώτη βιογραφία του αλλά η αδερφη του Anne Morrison δήλωσε '' Ο αδερφός  μου δεν ήταν σαυτό το βιβλίο'', με άλλα λόγια δε θεωρεί το συγκεκριμένο βιβλίο πως είναι η βιογραφία του αδερφού της.

Στο Διαδίκτυο πολλοί έχουν αναφερθεί σαρκαστικά σαυτό το βιβλίο ονομάζοντας το  ''Nothing Here but Lies''. 

Ο Ray Manzarek ήταν τόσο αηδιασμένος με την ταινία του Oliver Stone για τους Doors , Που παρουσίαζε τον Jim Morrison σαν έναν εκτός ελέγχου τρελλό, που σκηνοθέτησε τη δική του ταινία The Soft Parade, για να εξουδετερώσει την σιωνιστική προπαγάνδα και τα ψέμματα. Επίσης δούλεψε στο τελευταίο ντοκυμαντέρ για τους Doors και τον Jim Morrison (When You're Strange).

 Εδώ είναι το βίντεο με τον πατέρα του Jim και την αδερφή του Anna

 Σάυτό το βίντεο ο πατέρας του Jim Morrison μιλάει για την πρώτη φορά που έμαθε τα νέα θανάτου του γιού του . Λέει πως ήρθε σε επαφή με τον ναυτικό του ακόλουθο στο Παρίσι ο οποίος του είπε πως ο Jim πέθανε απο καρδιακή προσβολή σε νοσοκομείο του Παρισίου.

Η επίσημη εκδοχή είναι ότι ο Jim Morrison πέθανε από καρδιακή προσβολή στη μπανιέρα του, στο διαμέρισμά του, αλλά δεν υπάρχουν αναφορές πως ο Jim Morrison εισήχθει σε κάποιο νοσοκομείο. Ήταν πιθανό πως αυτό που άκουσε ο πατέρας του να ήταν παραπληροφόρηση...ίσως όμως και όχι.

Στο τέλος της συνέντευξης ο πατέρας του Jim λέει πως ''τα ηθικά και δεοντολογικά στάνταρ του Jim ήταν πολύ υψηλά''

Επίσης, δεν υπάρχουν συνεντεύξεις, βίντεο, ή δελτία ειδήσεων της Pamela Courson να μιλάει για τον θάνατο του Jim Morrison, και 2 χρόνια και 9 μήνες μετά πέθανε μυστηριωδώς απο υπερβολική δόση ηρωίνης. Αυτό ήταν κάτί σημαντικό γιατί μπορεί να γνώριζε πολλά για τον θάνατο του Jim αλλά να φοβόταν ή να είχε απειληθεί ωστε να μην τα δημοσιοποιήσει.

Ας ελπίσουμε πως θα είχε μιλήσει και θα είχε πεί την αλήθεια σε κάποιον, και έτσι μία μέρα μπορεί να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα για τον θάνατό του.

Είναι πιθανό ότι οι σιωνιστές Εβραίοι σκοτωσαν τον Jim Morrison σε αντίποινα για τη στάση του πατέρα του κατά του Ισραήλ. (Δεν επεκτείνομαι σαυτό το θέμα γιατί δεν αφορά κανέναν άμεσα απλά θα πω πως υπήρχε κάτι σαν βεντέτα και αντίποινα μαζί μεταξύ του ναυτικού των ΗΠΑ και των Ισραηλινων.Να σημειώσουμε πως ο πατέρας του Jim είχε έναν απο τους μεγαλύτερους βαθμούς στο Ναυτικό)

Ο θάνατος του Jim Morrison αναφέρθηκε έξι μέρες αφού συνέβει το μοιραίο.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ DOORS

Jac Holzman 

Ο Jac Holzman, ένας Εβραίος, γεννήθηκε το 1931 και σπούδασε στο κολλέγιο του Αγίου Ιωάννη. Ήταν ο Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της Elektra Records.

Σαυτό το βίντεο μιλάει για τα χρόνια στην  Elektra Records και για το διάστημα που συνεργαζόταν με τους Doors.

Danny Sugarman   

 

Ο Danny Sugarman, επίσηςΕβραίος, γεννήθηκε το 1954 και πέθανε το 2005 από καρκίνο των πνευμόνων στην ηλικία των 50 ετών. Ηταν ένας απο τους μάνατζερ των Doors. Εγραψε πολλά βιβλία για τον Morrison και τους Doors συμπεριλαμβανομένου  No One Gets Out Of Here Alive with Jerry Hopkins.

Ο Sugarman άρχισε να δουλεύει για τους Doors όταν ήταν στην ηλικία των 12 ετών.Ο Jim Morrison τον είχε προσλάβει για να απαντάει στα γράμματα των θαυμαστών τους.

Ο Sugarman ντυνόταν σαν τον Jim Morrison και τον είχε σαν είδωλο.Πολύ είπαν οτι ήθελε να γίνει σαν τον Jim Morrison. O Sugarman σε αντιθεση με τον Morrison ήταν χρήστης ηρωίνης για πάνω απο 15 χρόνια.

Bill Siddons  

 Ο Bill Siddons, γεννημένος το 1949, ήταν μόλις 18 χρονών όταν άρχισε να διαχειριζεται τους Doors από τo 1968 έως 1972. Μετά το θάνατο του Jim Morrison, κατάφερε να πείσει τα τρία εναπομείναντα μέλη των The Doors να κάνουν ακόμη 2 άλμπουμ.

Σαυτό το άρθρό της Wikipedia  λέει πως ΄ήταν το μόνο άτομο στις ΗΠΑ που επικοινώνησε η Pamela Courson αμέσως μετά το θάνατο του Jim Morrison. Κανόνισε την κηδεία και την ταφή μαζί με την Pamela όμως ποτέ δεν είδε το νεκρό σώμα του Jim λόγω του σφραγισμένου φερέτρου αλλα και την αποστροφή του να δεί τον φίλο του νεκρό.

Επίσης είπε ..: ''Θάψαμε σωστά τον Jim και αυτό ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμα, το να διατηρήσουμε σιωπή γύρω απο το θάνατό του μέχρι να τελειώσουν όλα , γιατί είχαμε δεί τί είχε προηγηθεί μετά τον θάνατο του Jim Hendrix και της Janis Joplin''.

Θα έπρεπε άραγε να εμπιστευτούμε τον Bill Sidons; Πήγε στο Παρίσι να κανονίσει την κηδεία αλλα δεν είδε ποτε το σώμα του Jim για να πιστοποιήσει το θάνατό του.

Γιατί πήγε στη Γαλλία να δεί αν πραγματικά ο Jim έιχε πεθάνει απο τη στιγμή που δεν είχε σκοπό να το δεί με τα ίδια του τα μάτια και να το πιστοποιήσει;

Χμ....περίεργο,ε;

Δεν υπήρξαν επίσημες φωτογραφίες απο τη  γαλλική αστυνομία του σώματος του Jim Morrison. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ καμμία φωτογραφία και απο κανέναν με το νεκρό του σώμα.  Και ο  Bill Sidons  δεν το είδε ποτέ. Αν ο Sidons κοιτούσε μέσα στο φέρετρο θα έβλεπε πως ο Jim είχε πεθάνει με βίαιο τρόπο;;;Η οτι μπορεί το φέρετρο να ήταν άδειο;;;Η ότι ο Jim είχα απαχθεί;;

Εχετε ποτέ ακούσει για τη μυστηριώση εξαφάνιση του  Christopher Bollyn  και της οικογένειας του;

Τη μυστηριώδη εξαφάνιση της  Natalie Holloway;;Η μήπως την απαγωγή του Johnny Gosch;

Επίσης και τα 3 εναπομείναντα μέλη των Doors έχουν κάνει τις εξής δηλώσεις για το θάνατο του Jim Morrison :

Ray Manzarek

Σε μία  συνέντευξή του, είπε ότι όταν ήταν στον τάφο του Jim "Η ενέργεια που απλά δεν ήταν εκεί, φίλε." 

Robbie Krieger

Σχολίασε ότι όταν ήταν στον τάφο του, δεν ένιωθε ότι ο Jim Morrison ήταν εκεί.  

John Densmore

Είπε ότι σκέφτηκε οτι ο τάφος ήταν πάρα πολύ μικρός  για το σώμα Jim Morrison.  

Paul A. Rothchild  

Ο Paul Rothchild γεννήθηκε το 1935 και πέθανε το 1995 από καρκίνο του πνεύμονα. Ήταν ο παραγωγός των Doors για πέντε από τα άλμπουμ τους 1967 με 1971. Αποφάσισε να μην παράγουν το τελευταίο τους άλμπουμ, LA Woman λόγω μιας διαφωνίας με το συγκρότημα όπου ήταν επικεφαλής μουσικά. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την βιογραφία του εδώ

Read more: http://morrison-the-lizard-king.blogspot.com/2011/07/jim-morrison_13.html#ixzz2REY1I0Wx

»