Της Νίνας Κουλετάκη
Οι εγκληματολόγοι που προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα του τι είναι αυτό που, τελικά, οδηγεί σε εγκληματική συμπεριφορά, η φύση ή η ανατροφή, δεν θα καταλήξουν πουθενά μελετώντας την υπόθεση της Christa Gail Pike από το Knoxville του Tennessee.Οι μόνοι που μπορεί να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα αξίας, εξετάζοντας τη ζωή και τα εγκλήματα της Christa, είμαστε όσοι από εμάς αρεσκόμαστε στο να μας τρομάζουμε, κοιτώντας με επιμονή μέσα στην καρδιά του κακού.
Σύμφωνα με τη μητέρα της, η Christa ήταν ήδη αδιόρθωτη από την ηλικία των 8 ετών.Είχε γεννηθεί πρόωρα, το οποίο δεν αποδεικνύει απολύτως τίποτα, αλλά η θεία της κατέθεσε ότι το κορίτσι δεν είχε δεθεί με τη μητέρα της επειδή ανατράφηκε από τη γιαγιά της (μητέρα της μητέρας της), μέχρι που αυτή πέθανε το 1988. Πάλι, ούτε αυτό μας λέει κάτι. Χιλιάδες άνθρωποι ανατρέφονται από άτομα άλλα από τους γονείς τους και δεν γίνονται δολοφόνοι.
Βέβαια, η γιαγιά της Pike ήταν χρόνια αλκοολική. Τέτοιοι είναι και αρκετοί “κηδεμόνες” υγιών ανθρώπων.
Μετά το θάνατο της γιαγιάς της, όταν η Pike ήταν στην εφηβεία της, το κορίτσι άρχισε να πηγαινοέρχεται στα σπίτια των γονιών της, που δεν ήταν παντρεμένοι μεταξύ τους. Η μητέρα της, νοσοκόμα στο επάγγελμα, κατέθεσε στη δίκη της κόρης της, ότι στην προσπάθειά της να δεθεί με τηνChrista, έφτασε στο σημείο να καπνίζει μαριχουάνα μαζί της “προσπαθώντας να δημιουργήσει μια φιλία”.
Ενδεχομένως, η μαριχουάνα απάλυνε τον πόνο της Christa, που προκλήθηκε από τα χτυπήματα που της κατέφερε ένας από τους φίλους της μητέρας της με τη ζώνη του.
Μέχρι να γίνει 18 χρονών, ο πατέρας της την είχε πετάξει δυο φορές έξω από το σπίτι του. Κατέθεσε ότι ήταν ανυπάκουη, άτιμη και εκμεταλλεύτρια. Τελικά της ζήτησε να φύγει από το σπίτι, επειδή την υποψιάστηκαν ότι κακοποιούσε σεξουαλικά τη δίχρονη κόρη του από τον δεύτερο γάμο του.
Πριν γίνει δολοφόνος, υπήρξαν άφθονες δημόσιες ενδείξεις ότι η Pike αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα.
Η μητέρα της ισχυρίστηκε ότι καλλιεργούσε μαριχουάνα σε γλάστρες στο σπίτι της, από την ηλικία των 9 ετών (έναν ισχυρισμό που είναι δύσκολο να τον πιστέψουμε χωρίς επιβεβαίωση, και της επετράπη να συγκατοικεί με έναν φιλαράκο της από την ηλικία των 14 (κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει πιστευτό). Όταν ο φίλος της μητέρας της τη χτύπησε με τη ζώνη του, του επιτέθηκε με ένα κουζινομάχαιρο, πριν καλέσει την αστυνομία.
Η θεία της Pike κατέθεσε ότι δεν επέτρεπε στα παιδιά της να συναναστρέφονται την ανιψιά της, γιατί το κορίτσι ζούσε σε ένα διεφθαρμένο σπιτικό, χωρίς κανόνες. Εντούτοις δεν είπε αν προσπάθησε ποτέ να τη βοηθήσει.
Στην πραγματικότητα, κανένα από τα μέλη της οικογένειάς της δεν αναφέρθηκε στη βοήθεια και στο είδος αυτής που προσπάθησαν να δώσουν στο εμφανώς διαταραγμένο κορίτσι.
Τον Ιανουάριο του 1995 η Pike, που εκείνη την εποχή είχε εγκαταλείψει το σχολείο (πράξη εντελώς αναμενόμενη), παρακολουθούσε μαθήματα σε ένα κέντρο εύρεσης εργασίας στο Knoxville. Στις 11 Ιανουαρίου, είπε σε μια γνωστή της, την Kim Iloilo, ότι σκόπευε να δολοφονήσει μια άλλη σπουδάστρια, την Colleen Slemmer, επειδή “απλά ένοιωθε κακιά εκείνη τη μέρα”.
Η Iloilo εξέλαβε την απειλή ως αστείο. Εντούτοις, στις 8 το βράδυ της επόμενης μέρας, ηIloilo είδε την Pike, την Colleen, τη Shadolla Peterson και τον Tadaryl Shipp, ο οποίος ήταν το αγόρι της Pike, να φεύγουν όλοι μαζί από το κέντρο. Δυο ώρες αργότερα τους ξαναείδε να επιστρέφουν, μόνο που η Colleen δεν ήταν μαζί τους. Και πάλι ο νους τηςδεν πήγε στο κακό.
Γύρω στις 11 το ίδιο βράδυ, η Pike πήγε στον κοιτώνα της Iloilo στο κέντρο και της εξομολογήθηκε πως είχε δολοφονήσει την Colleen. Για να το αποδείξει, έδειξε στην Iloiloκάτι, που ισχυρίστηκε πως ήταν ένα κομμάτι από το κρανίο της Colleen. Με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, η Pike περιέγραψε πώς είχε αναγκάσει την Colleen να βγάλει τη μπλούζα και το στηθόδεσμό της, τη χτύπησε με ένα κομμάτι ασφάλτου, της έκοψε το λαιμό και χάραξε μια πεντάλφα στο στήθος και το μέτωπο του θύματος.
Η Iloilo κατέθεσε στη δίκη της Pike, ότι ενόσω διηγούνταν τα “κατορθώματά” της, χόρευε κυκλικά μέσα στο δωμάτιο, γελούσε και τραγουδούσε.
Την επόμενη μέρα η Pike διηγήθηκε σε μια άλλη σπουδάστρια μια παρόμοια ιστορία, δείχνοντάς της κάτι καφετιούς λεκέδες στα παπούτσια της και λέγοντας “δεν είναι λάσπη, αυτό στα παπούτσια μου, είναι αίμα”. Επίσης έδειξε και σε εκείνη το φρικτό της τρόπαιο.
Για κάποιο λόγο, ούτε η Iloilo ούτε η άλλη σπουδάστρια ανέφεραν τους ισχυρισμούς τηςPike σε κάποιον άλλον. Όμως, στις 8 το πρωί της 13ης Ιανουαρίου, η αστυνομία τουKnoxvill και το αστυνομικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Tennessee, συγκεντρώθηκαν στα θερμοκήπια της γεωργικής σχολής, όπου ένας από τους εργαζομένους είχε ανακαλύψει κάτι που, στην αρχή, θεωρήθηκε ως απομεινάρια κάποιου ζώου.
Αποδείχτηκε πως ήταν το πτώμα της ColleenSlemmer.
Ήταν γυμνή από τη μέση και πάνω. Το κεφάλι της είχε συντριβεί και ο λαιμός της ήταν κομμένος. Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες για το πόσο είχε κακοποιηθεί.Ας πούμε μόνο ότι ένας από τους αστυνομικούς που έφτασε στον τόπο του εγκλήματος κατέθεσε ότι κοίταζε κάτι που θα έπρεπε να είναι το πρόσωπο του θύματος, αλλά δεν ήταν σίγουρος, γιατί ήταν φριχτά ακρωτηριασμένο.
Η ιατροδικαστής κατέθεσε ότι είναι πρακτική του ιατροδικαστικού τμήματος να αριθμούν κάθε μεγάλη πληγή που ανακαλύπτουν σε ένα πτώμα, με γράμματα της αλφαβήτου.Πληγή Α, πληγή Β κ.λ.π. Είπε πως ήταν αδύνατον να ακολουθηθεί αυτή η μέθοδος στο σώμα της Colleen, γιατί δεν έφταναν τα γράμματα, ακόμα και αν, τα χρησιμοποιούσαν διπλά. (AA, BB κ.λ.π.).
“Στην πραγματικότητα παρέλειψα την πλήρη περιγραφή και έγραψα μόνο αναρίθμητα τραύματα σε στήθος και βραχίονες”, κατέθεσε.
Δυστυχώς, η Pike είχε βασανίσει την Colleen πριν τη σκοτώσει. Η ιατροδικαστής μέτρησε πολλές πληγές και κοψίματα στα χέρια, τον κορμό και το λαιμό του κοριτσιού και κατέθεσε πως “η εικόνα των τραυμάτων, με την περιοχή γύρω από κάθε πληγή να είναι κόκκινη, δείχνει πως η καρδιά χτυπούσε ακόμη όταν αυτά έγιναν”. Κατέθεσε επίσης ότι κανένα από αυτά τα χτυπήματα δεν είχε προκαλέσει στο θύμα απώλεια αισθήσεων.
Η αιτία του θανάτου ήταν σφοδρό χτύπημα στο κεφάλι με αμβλύ όργανο. Η ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι η Pike είχε αφαιρέσει και κρατήσει ένα τμήμα του κρανίου, αυτό που έδειχνε στις άλλες κοπέλες.
Η αστυνομία δεν χρειάστηκε πολύ για να συνδέσει την Pike με το φόνο. Για κάποιο λόγο (o Freud λέει πως δεν υπάρχουν ατυχήματα), η Pike είχε ξεχάσει ένα σακάκι της στο γραφείο ενός συμβούλου του κέντρου στις 13 Ιανουαρίου και, όταν εκείνος επέστρεψε από τις τριήμερες διακοπές του και έμαθε πως ήταν ύποπτη, το παρέδωσε στην αστυνομία. Στην τσέπη του βρέθηκε το κομμάτι από το κρανίο της Colleen.
Το σακάκι ήταν σημαντικό εύρημα, αλλά η αστυνομία δεν το χρειαζόταν, μια και στις 13 Ιανουαρίου, η Pike, μιλώντας με αστυνομικούς, ομολόγησε το φόνο και συγκατατέθηκε να γίνει έρευνα στο δωμάτιό της, όπου είχε πετάξει την ταυτότητα και τα γάντια τηςColleen. Στη συνέχεια οδήγησε τους αστυνομικούς στη σκηνή του εγκλήματος και περιέγραψε, με φριχτές λεπτομέρειες, τα γεγονότα.
Η ομολογία της, όταν δακτυλογραφήθηκε, έπιανε 46 σελίδες.
Σύμφωνα με την Pike, αυτή και η Colleen είχαν προβλήματα αρκετό καιρό. Τους άρεσε το ίδιο αγόρι και η Pike ισχυρίστηκε πως η Colleen την είχε απειλήσει με έναν κόφτη. Είπε πως τη μέρα του φόνου, εκείνο που ήθελε ήταν μόνο να παλέψει με την Colleen και να τη δείρει επειδή “έβγαζε γλώσσα” και η Pike ήθελε να την αφήσει ήσυχη.
Παρέσυρε την Colleen στο ερημωμένο campus του Πανεπιστημίου του Tennessee, με την υπόσχεση λίγης μαριχουάνας, αλλά όταν έφτασαν
εκεί η Pike την άρπαξε και της χτύπησε το κεφάλι στο γόνατό της. Ύστερα την πέταξε στο έδαφος και της επιτέθηκε. Σε κάποια στιγμή, και ενώ χτυπούσε το κεφάλι τηςColleen στο τσιμέντο, το άτυχο θύμα τη ρώτησε “γιατί μου το κάνεις αυτό;”. Όσο ηColleen έκλαιγε και παρακαλούσε, τόσο ηChrista εξαγριωνόταν.
εκεί η Pike την άρπαξε και της χτύπησε το κεφάλι στο γόνατό της. Ύστερα την πέταξε στο έδαφος και της επιτέθηκε. Σε κάποια στιγμή, και ενώ χτυπούσε το κεφάλι τηςColleen στο τσιμέντο, το άτυχο θύμα τη ρώτησε “γιατί μου το κάνεις αυτό;”. Όσο ηColleen έκλαιγε και παρακαλούσε, τόσο ηChrista εξαγριωνόταν.
Την επίθεση μετά φόνου της Pikeπαρακολουθούσαν και δύο ακόμη άτομα, αν και “παρακολουθούσαν” δεν είναι ο σωστός όρος, μια και σε κάποια περίπτωση που ηColleen ελευθερώθηκε από τα χέρια της Pike και προσπάθησε να ξεφύγει, η Peterson ή ο Shipp, την άρπαξαν και την πέταξαν πάλι πίσω.
Η Pike είπε στους αστυνομικούς ότι άκουγε “φωνές” που της έλεγαν ότι έπρεπε να κάνει κάτι ώστε να εμποδίσει την Colleen να τη στείλει στη φυλακή για επίθεση με σκοπό το φόνο.
Τελικά, σε μιαν ύστατη προσπάθεια να σώσει τη ζωή της, η Colleen είπε στην Christa ότι, αν την άφηνε να φύγει, θα επέστρεφε στο πατρικό της στη Florida, χωρίς να επιστρέψει στο κέντρο για να μαζέψει τα πράγματά της. Η Pike της είπε “να σκάσει, γιατί είναι πιο δύσκολο να σκοτώσεις κάποιον όταν σου μιλάει”!
Η επίθεση διήρκεσε περίπου 30 λεπτά και σταμάτησε μόνο κάποια στιγμή που η Pikeνόμισε πως άκουσε βήματα.
Τι έκανε, λοιπόν, την Pike να σκοτώσει;
Οι ψυχίατροι που την εξέτασαν δήλωσαν πως επρόκειτο για μια εξαιρετικά έξυπνη νέα γυναίκα. Είχε δείκτη νοημοσύνης 111, τον οποίο θεώρησαν πολύ υψηλό, δεδομένου του τρόπου που μεγάλωσε. Τη θεώρησαν έχουσα “σώας τας φρένας”, από νομική άποψη.Δεν εντόπισαν συμπτώματα κάποιας εγκεφαλικής βλάβης, που θα μπορούσε να αιτιολογήσει βία σε ορισμένες περιπτώσεις (κυρίως καταστροφή του εμπρόσθιου λοβού).
Οι εξετάσεις έδειξαν ότι η Pike ήταν εθισμένη στη μαριχουάνα και σε διάφορες εισπνεόμενες ουσίες.Διαγνώστηκε ότι είχε οριακή διαταραχή της προσωπικότητας, μια πάθηση που σημαίνει ότι το πρόσωπο που πάσχει από αυτή βρίσκεται στα όρια μεταξύ νεύρωσης και ψύχωσης.
Οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας μοιάζουν με τους ψυχοπαθείς και είναι εξίσου επικίνδυνοι. Έχουν ελάχιστο έλεγχο των παρορμήσεών τους, ασταθές θυμικό, ταλαντευόμενη εικόνα για τον εαυτό τους, που κυμαίνεται από την απελπισία μέχρι την αυτουπερεκτίμηση, και συχνά έχουν προβλήματα στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.
Σύμφωνα με την εγκληματολόγο Katherine Ramsland, οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας, αντιστέκονται σθεναρά στη θεραπεία γιατί “όπως οι βρυκόλακες, αυτοί οι άνθρωποι στραγγίζουν τον θεραπευτή τους και συνεχίζουν με τον επόμενο”. Ακόμη και η οικογένεια της Pike αναγνώρισε ότι ήταν ανίκανη να συμμορφωθεί με τους βασικούς κανόνες της κοινωνίας, ήδη εξ απαλών ονύχων. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση αυτό να γίνει τώρα. Στην καλύτερη περίπτωση οι φορολογούμενοι του Tennessee θα επιβαρύνονται με τη διατροφή της μέχρι να είναι, πια, τόσο ηλικιωμένη ώστε να μην μπορεί να κάνει κακό σε κανέναν. Αλλά, ακόμη και τότε, υπάρχουν αρκετοί που δεν θα τολμούσαν να της γυρίσουν την πλάτη.
Λίγο μετά την καταδίκη της σε θάνατο για το έγκλημά της, η Pike έγραψε ένα γράμμα στον φίλο της, παραπονούμενη για τη συμπεριφορά του δικαστηρίου απέναντί της. “Είδες τι κέρδισα με το να είμαι καλή μ’ αυτή την πουτάνα; Της έσπασα το κεφάλι και της έχυσα τα μυαλά έξω, για να πεθάνει γρήγορα, αντί να την αφήσω να αιμορραγεί μέχρι να πεθάνει και να υποφέρει περισσότερο. Και τι παίρνω εγώ σαν αντάλλαγμα; ΘΑ ΜΕΨΗΣΟΥΝ! Δεν είναι σκατένιοι;”, έγραψε.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Christa σκότωσε την Colleen. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι νομικά σώφρων. Κι όμως, τα δικαστήρια του Tennessee ακόμα αναρωτιούνται τι να κάνουν με την περίπτωσή της, λόγω της πώρωσης που επιδεικνύει.Κάποιος που 
είναι τόσο κακός δεν μπορεί να είναι και υπεύθυνος, σωστά; Αν κάποιος κάνει κάτι τόσο ειδεχθές, πρέπει να είναι άρρωστος και δεν μπορούμε να εκτελέσουμε έναν άρρωστο άνθρωπο. Αλλά οι αλλεπάλληλες δίκες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: η Pike δεν είναι άρρωστη.Απλά δεν ενδιαφέρεται. Και το να μην ενδιαφέρεται κάποιος δεν είναι το ίδιο με το να είναι άρρωστος. Η Pike γνωρίζει ότι το να σκοτώνεις είναι κακό και μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό της, τα δύο απαραίτητα στοιχεία για να θεωρηθεί κάποιος σώφρων νομικά. Από τη στιγμή που μπορεί να κάνει αυτά τα δύο, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει για να βοηθηθεί, γιατί δεν θέλει τη βοήθεια κανενός.
είναι τόσο κακός δεν μπορεί να είναι και υπεύθυνος, σωστά; Αν κάποιος κάνει κάτι τόσο ειδεχθές, πρέπει να είναι άρρωστος και δεν μπορούμε να εκτελέσουμε έναν άρρωστο άνθρωπο. Αλλά οι αλλεπάλληλες δίκες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: η Pike δεν είναι άρρωστη.Απλά δεν ενδιαφέρεται. Και το να μην ενδιαφέρεται κάποιος δεν είναι το ίδιο με το να είναι άρρωστος. Η Pike γνωρίζει ότι το να σκοτώνεις είναι κακό και μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό της, τα δύο απαραίτητα στοιχεία για να θεωρηθεί κάποιος σώφρων νομικά. Από τη στιγμή που μπορεί να κάνει αυτά τα δύο, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να γίνει για να βοηθηθεί, γιατί δεν θέλει τη βοήθεια κανενός.
Και αυτό το απέδειξε προσπαθώντας να στραγγαλίσει μια συγκρατούμενή της, ενώ περίμενε τη σειρά της στην πτέρυγα μελλοθανάτων. Για αυτή της την απόπειρα καταδικάστηκε σε άλλα 25 χρόνια.
Το μόνο που απομένει είναι η τιμωρία της και η εκδίκηση για ό,τι έκανε, πράγματα που δε σημαίνουν και πολλά για την κοινωνία.Πιθανότατα η Pike μια μέρα θα εκτελεστεί στοTennessee για τα εγκλήματά της. O Shipp έχει καταδικαστεί σε ισόβια με δυνατότητα αναστολής και η Peterson είναι υπό αστυνομική επιτήρηση, αφού ομολόγησε την ενοχή της ως συνενόχου.
Προς το παρόν η Christa Pike ζει μέσα στο τσιμεντένιο κλουβί της, ένα σπαρτιάτικο κελί 3Χ3,5, στην πτέρυγα μελλοθανάτων των γυναικείων φυλακών υψίστης ασφαλείας τουNashville, το οποίο έχει γεμίσει με λούτρινα ζωάκια, οικογενειακές φωτογραφίες και μπιχλιμπίδια που απεικονίζουν αγγελάκια και που αποτελεί την τελευταία της κατοικία σε αυτόν τον κόσμο. Της επιτρέπεται η έξοδος μια ώρα την ημέρα για άσκηση και δεν υπάρχει περίπτωση να το εγκαταλείψει ποτέ ζωντανή. Σήμερα, στα 30 της, είναι η νεαρότερη αμερικανίδα κρατούμενη που περιμένει τη σειρά της για να καθίσει στην ηλεκτρική καρέκλα. Όπως είχε πει χαρακτηριστικά ένας από τους ενόρκους στη δίκη της, “έχει πρόσωπο αγγέλου και καρδιά διαβόλου”.
Η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Η μητέρα της Colleen περιμένει όλα αυτά τα χρόνια να θάψει το παιδί της, κάτι που δεν είναι δυνατόν, μια και η αστυνομία έχει ακόμη στην κατοχή της κομμάτια από το σώμα της Colleen, όπως το κρανίο της, τα οποία αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία και εμφανίζονται κάθε φορά που η Pike προσφεύγει στα δικαστήρια με αιτήσεις χάριτος. Η τελευταία από αυτές θα εξεταστεί τον Ιούλιο του 2007.
Αυτό που μένει για το τέλος είναι η απορία του τι πήγε λάθος με την Christa Pike και του τι θα μπορούσε να έχει γίνει ώστε να σωθεί.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
-Mark Gribben: Christa Gail Pike
-Crime Library
-Will Kern: Letter from a Killer
-Τύπος του Knoxville\
http://eglima.wordpress.com